Fornuftig nedsal

Ap overreagerer på regjeringas sal av SAS-aksjar.

ONSDAG MELDE regjeringa at dei har seld statens aksjar i flyselskapet SAS. Det førte til sterke reaksjonar i den raud-grøne leiren.

Kommentarane frå SV, Rødt og Senterpartiet var som venta frå den kanten, negative. Men reaksjonen frå Arbeidarpartiet, som til no har hatt eit meir pragmatisk forhold til saka, verka meir som ei krampaktig helsing til venstresida i partiet og LO.

AP STEMTE i si tid for å gje regjeringa fullmakt til å selje, og har vore open for å redusere det statlege eigarskapet i SAS. Samstundes er Ap for tida prega av suksessen på meiningsmålingane til SV og Rødt.

DET ER TRULEG i det lyset ein må tolke Aps naeringspolitiske talsmann Terje Aasland. Utan å seie at han var imot å selje, kritiserte han regjeringa for «å selge for å selge, uten at de har noen langsiktig plan for selskapet».

Den norske staten eigde under ti prosent av aksjane SAS. Kva makt ser Ap for seg at det gjev? Og kva skulle ein brukt makta til?

HEILT SIDAN Kings Bay-ulykka i 1962 har Ap vore varsam med å la staten blande seg direkte inn i styringa av selskap dei eig, heilt eller delvis. Det har òg vore linja til dei borgarlege partia.

Statleg eigarskap i store norske selskap handlar i dag først og fremst om å sikre at dei ikkje flyttar ut av landet. Til det er det som regel nok med over ein tredel av aksjane, slik staten har i DNB.

STATENS TI prosent gjev med andre ord ikkje nok makt til å gje saerleg meining. Spesielt ikkje til Aaslands argument om at det handlar om å «ivareta arbeidsplasser». Løns- og arbeidsvilkår, tilsetjingar og oppseiingar er tilhøve den norske staten overlèt til leiinga i selskapa å avgjere. Noko anna ville òg vere uhaldbart, spesielt i ei naering som er så utsett for konkurranse og omstruktureringar som luftfarten.

DET ER VIKTIG at tilbodet av flytenester er godt på norske flyplassar, men det sikrar staten ved å leggje til rette for konkurranse og å støtte små flyplassar. I motsetning til i 1946 er det i dag tilnaerma fri internasjonal konkurranse i luftfarten, noko norske passasjerar tener på. Ein gong var statens engasjement i SAS fornuftig, men den tida er for lengst over.