Bedehuset mot straumen

Medan mange gamle bedehus har stengt dørene, fekk Vik bedehus eit luksusproblem. No er det løyst.

Krossen på husveggen, bedehusskiltet. Utanpå ser Vik bedehus ut som før, men på innsida har det skjedd eit lite mirakel.

Det evangelisk-lutherske forsamlingshuset i Øygarden har vore stengt sidan mai. Fire millionar kroner og tusen dugnadstimar seinare opnar dørene igjen i helga, og då blir det fest!

Bedehusfolket på Toftøy skal feira at huset frå 1936 er totalt ombygd innvendig.

Bedehus på finn.no

– Me måtte ha plass til fleire. Det er eit luksusproblem, konstaterer dugnadsleiar John Solsvik.

Ein gong var Øygarden ein bedehusbastion med heile 13 forsamlingshus. I dag er det berre aktivitet i seks.

Utfordringa er nyrekruttering, ikkje berre i Nordhordland, men heile bedehusland. Bedehus etter bedehus har låst dørene for godt, og dei siste åra er fleire lagde ut for sal på finn. no.

Det kvitmåla gudshuset på Vik er kjerringa mot straumen. Så å seie kvar dag er små og store bedehusgjengarar innom for å delta på samlingar og sundagsskule, bibeltimar og barnekor.

– Me har opplevd stor vekst dei siste ti åra. Om det før kom femti på ei sundagssamling, kjem det nitti no. På sundagsskulen vart det etter kvart så mange ungar at me ikkje fekk plass til alle.

– Kva har Vik bedehus gjort rett?

– Ikkje godt å svara på, men me har vore grådig heldige. Fleire kristne småbarnsfamiliar har flytta til området, og dei ser verdien av å formidla kristne verdiar til ungane sine, svarar Solsvik.

– Elles har me aldri samling når det er gudsteneste i kyrkja, og det er heilt bevisst for ikkje å skapa ein konkurransesituasjon. Dei som går i kyrkja her ute, går også på bedehuset.

– Faerre og faerre bedehus

Bedehusrørsla har tradisjonelt hatt mest fotfeste i det vestlandske bibelbeltet. Sjølv om ein del miljø framleis er aktive, er det som skjer på Vik meir unntaket enn regelen.

– At det blir faerre og faerre bedehus, er heilt klart, slår religionssosiolog Olaf Aagedal fast.

Han forklarar noko av nedgangen med folketalsutviklinga og nye trafikkårer.

Ingen harde benkar

– I kommunar med mange bedehus blir det berre fem minutt mellom kvart hus, når kommunikasjonsårene endrar seg frå sjø til veg. Då fell noko av grunnlaget for aktiviteten bort. Tendensen er at ein del bedehus blir omgjort til gren-