Styringa av Bergen må tilbake til normalen

Bergensarar må få vite korleis byen blir styrt i denne krisa.

DET ER EKSTRAORDINÆRE tilstandar i heile landet, også i bergenspolitikken. Sidan slutten av februar, har ei gruppe hatt fullmakt til å ta kritiske avgjersler i Bergen i samband med koronautbrotet.

Gruppa er leia av kommunaldirektør Robert Rastad, og var mellom anna ansvarlege for å vedta forbod mot folkemengder på over 1000 menneske, karantenereglar før skular og barnehagar blei stengde, og ein-metersregel for alle plassar folk samlast.

NÅR EI KRISE som koronasmitte oppstår, kan det vere grunn til å handle svært raskt. Då rekk ein ikkje følgje vanlege politiske prosedyrar.

Nettopp av denne grunnen vedtok bystyret for 20 år sidan mogelegheita til å bruke ei krisefullmakt i Bergen. Den har vore i bruk fleire gonger i løpet av desse åra, men denne gongen skil seg kraftig ut.

Ifølgje vedtaket frå år 2000 bør krisefullmakta berre brukast i inntil 72 timar. No har den vore i verknad i Bergen i snart fem veker.

DETTE VISER AT beredskapsplanen i Bergen ikkje har tatt høgde for ein langvarig krisesituasjon som den me no står i. Fullmaktene som framleis er i bruk er skapte for ein svært akutt situasjon.

Sjølv i ei krisetid er det avgjerande å behalde demokratiske prosessar. Styringsgruppa som no har fullmakt til å ta avgjersler i koronakrisa, er i stor grad sett saman av administrativt tilsette. Sjølv om byrådsleiar Roger Valhammer er med, og også har siste ordet, er det demokratiske underskotet problematisk.

Store deler av arbeidet dei gjer er unnateke offentlegheita. Sjølve vedtaka dei fattar får me sjå, men utgreiingar, møteloggar og protokollar som ligg til grunn for dette, får ingen innsyn i.

AT BYENS INNBYGGARAR, men også dei folkevalde i bystyret, skal ha innsyn i politiske prosessar, er heilt grunnleggande i eit demokrati. I krisesituasjonar, der mange av vedtaka grip kraftig inn i folks kvardag, er det kanskje viktigare enn nokosinne. Jo meir openheit, jo meir oppslutnad vil kritiske tiltak få.

Difor bør det alltid vere eit mål, også i krisesituasjonar, at ein krisestab prøver å gjere så lite som mogeleg. Det er også ein føresetnad i fullmaktene frå år 2000. «Bergen kommune skal tilstrebe å komme tilbake i en normal driftssituasjon (...) så snart dette er mulig og forsvarlig.»

HAR BYRÅDET DENNE gongen gjort ein god nok jobb for å oppfylle dette kravet?