Kraftfullt åtak utan betydning
Det kraftfulle åtaket frå Donald Trumps tidlegare tryggleiksrådgjevar har lite å seie no.
DONALD TRUMPS TIDLEGARE tryggleiksrådgjevar John Bolton gav ut boka si denne veka. Det er ei sjølvsentrert forteljing om korleis Bolton kom seg inn i Trump-administrasjonen, og kva som møtte han der.
Den viser korleis Bolton går frå skuffelse til skuffelse, etter at presidenten valde andre kandidatar til både utanriksminister, FN-ambassadør og nasjonal tryggleiksrådgjevar.
Først på tredje forsøk får Bolton den sistnemnde jobben. 17 månader seinare sa Bolton opp. Ifølgje Trump, fekk han sparken.
BOLTON PÅSTÅR BLANT anna følgjande i
boka:
Trump bad Kina om hjelp til å vinne attval og støtta dei kinesiske konsentrasjonsleiarane mot den muslimske uigurminoriteten.
Trump forsvarte Saudi-Arabia etter drapet på journalisten Jamal Khashoggi, for å ta fokus vekk frå dottera si, Ivanka.
rump trudde at Finland var ein del av Russland.
Trump meinte det ville vore kult å invadere Venezuela, sidan dei trass alt tilhøyrde USA.
Trump har eit ønskje om å sitje som president i meir enn åtte år, i strid med den amerikanske grunnlova.
Trump snakka om å melde USA ut av Nato.
FLEIRE AV DESSE påstandane burde vere nok til å felle ein president. Men sånn fungerer det ikkje i USA, og Bolton er ein del av det systemet som beskyttar sjølv den mest illojale presidenten.
Boltons skuldingar hadde passa betre som eit vitnemål under riksretten mot presidenten i januar, enn som ei bok i juni. Men Bolton meinte at hans forteljingar frå innsida ikkje ville bety noko frå eller til då.
Det må vere første gong i historia at John Bolton har undervurdert seg sjølv.
BOLTON ER IKKJE NÅDIG med dei han omtalar som «dei vaksnes akse». Dei vaksne i rommet, dei næraste rådgjevarane og statsrådane, som mange såg på som folk som kunne moderere Donald Trump.
Det har vore mange av dei så langt i Trumps regjeringstid, men forsvarsminister Jim Mattis var kanskje den Bolton irriterte seg mest over.
Bolton meiner at Mattis og dei andres forsøk på å moderere Trump, eigentleg fungerte motsett. Trump vart meir radikal, og stolte mindre på systemet rundt seg.
Det er eit svært naivt syn. Trump var allereie langt ute i såkalla djupstatskonspirasjonar, der han trur at heile systemet er rigga for å jobbe mot den republikanske presidenten.
I TIDA FRAM TIL han fekk kontorplass i Det kvite hus, verka han nesten besett av korleis Trump såg på han. Gjorde dette at Trump fekk meir respekt for meg? Liker han meg eigentleg?
Det gjorde tydelegvis Bolton blind for korleis Trump eigentleg fungerer.
Han innsåg nemleg ikkje at Trump er akkurat slik han ser ut på avstand. Bolton trudde betre om han, at presidentens oppførsel i media var eit slags show.
SKULDINGANE TIL BOLTON er sterke, og det er ganske lett å tru på dei. Dei passar nemleg inn i det me veit om Trump. Han er oppteken av seg sjølv, og er villig til å få hjelp frå andre statar for å vinne attval.
Det var nettopp det riksretten tidlegare i år handla om, som republikanarane stoppa utan å føre vitne i Senatet. Trump hadde nemleg forsøkt å presse Ukraina til å starte ei korrupsjonsetterforsking mot demokratanes kandidat Joe Biden.
Då dei nekta, heldt Trump tilbake ei stor militær støttepakke. Det stadfester Bolton i boka, men han heldt kjeft då det gjaldt.
FOLK SOM BOLTON er grunnen til at Boltons skuldingar ikkje kjem til å bety så veldig mykje. Han innsåg ikkje at Trump var Trump før han jobba tett med han.
Slik verkar mange republikanske veljarar å vere òg. Svært mange republikanarar har framleis høg tillit til Trump, trass i at presidenten beviseleg set seg sjølv framfor landet han er meint å leie.
Trump har rett nok hatt stor utskifting av staben sin på dei tre og eit halvt åra han har vore president, men det er ikkje plass til alle republikanske veljarar i Det kvite hus.
Alle kan ikkje sjå Trump på nært hald for å finne ut korleis han faktisk er.