Distrikts-fiendtleg elbilpolitikk

Neste sommar håpar eg på endå meir kaos ved ladestasjonane på bygda.

I DESEMBER VAR eg med på eit samrøystes vedtak i kommunestyret i Luster om å svi av 1,8 millionar kroner på å sponse bygginga av ein kommersiell ladestasjon for elbilar på Skjolden.

Fylkeskommunen går inn med 300.000 kroner, staten null. Den einaste hurtigladestasjonen i kommunen per i dag ligg i Gaupne, tre mil frå Skjolden og tre mil frå Sogndal.

HURTIGLADARAR ER KRITISK infrastruktur både for lokal elbilbruk og ikkje minst for turisttrafikken. I sommar drog ein haug nordmenn på elbilferie, ein god del av dei gjennom Luster.

Resultatet vart ei rekkje oppslag om lange køar og kaos på ladestasjonane. Regjeringa har basert seg på at marknaden ordnar dette, men det finst ingen marknadsaktørar som vil byggje ladestasjonar i ein distriktskommune som Luster.

Staten nyttar årleg kring 20 milliardar kroner på elbilfordelar for å få opp salet, som no har passert nybilsalet av drivstoffbilar.

DÅ ER DET eit mysterium kvifor ikkje nokre av desse kronene kan nyttast på ei rask utbygging av ladeinfrastrukturen over heile landet.

Stortinget har gjeve Enova i oppdrag å lyse ut områdeutbyggingar, til no berre i Nord-Noreg. Gudane veit kor mange år det vil ta før heile BygdeNoreg er dekt.

Inntil vidare må såleis folk på bygdene halde fram med å kjøpe drivstoffbilar, iallfall som bil nummer ein i husstanden, og på den måten får me den tvilsame gleda både av å seinke det grøne skiftet og å vere med på å finansiere elbilfordelane til folk i meir sentrale strok.

SOM BONUS FÅR distriktskommunane ord på seg for å vere lite opptekne av klima fordi det er så mange utsleppsbilar der. I Sogn utgjorde elbilar 2,7 prosent av bilparken ved utgangen av 2019, i Bergen og Oslo 17–19 prosent.

I mitt stille sinn vonar eg på endå meir kø, kaos og tumultar på ladestasjonane utover i landet sommaren 2021 enn i 2020. Då kan kanskje også veljarar i byane få augo opp den distriktspolitiske fadesen som elbilpolitikken så langt har vore.