Målet er OL i Beijing i 2022
HØystein Moi
Øystein Moi startet nettstedet moisund.com i 2002. Han bruker nå sin lokalkunnskap fra indre bygder til å la oss lesere bli kjent med mennesker fra denne delen av Agder.
Denne uka har Moi møtt Sondre Ramse.
an kan så smått byrje å førebu seg på å laere kinesiske skriftteikn og kinesisk talemål. Sondre Ramse (19), frå Evje, he eit klart og høgthengjande mål. Om fire år vil han vere med å kjempe om edelt metall i skiløypene i den kinesiske hovudstaden Beijing.
– Eg he eigentleg ikkje tid til noko anna enn å trene, sove og ete, seier Sondre frå sofakroken heime hjå mor og far i Tingbergheia nr 7 på Evje.
Joleferien går mot slutten. Framleis smultringer og sirupsnipper i eit sylvfat på stovebordet. Joletreet frå Rema 1000 byrjar å sleppe dei fyrste barnålene. Eit sikkert vårteikn sjølv om gradestokken ute på trammen syner ni blå og kalde gradar.
To tøffe treningsøkter kvar einaste dag – eller omlag 750 treningstimar i året, krev eit klårt hovud, sterk vilje og beinhard disipin.
Han takkar eit framifrå miljø i heimbygda, i Otra IL, for at han i dag er heilt i noregstoppen i langrenn. I juniorklassa. Han takkar trugne sponsorar frå det lokale naeringslivet som gjer at han i dag kan satse på langrennssporten naerast på full tid.
VOLDSOM TRENINGSVILJE
14 år gamal stod Sondre på startstreken i «Ungdomens Holmenkollrenn». Full av pågangsmot, full av adrenalin og med ein drøym om å stå på toppen av sigerspallen noko seinare på dagen. I middagsbelet. I Holmenkollen.
Det gjekk ikkje slik. Resultatlista synte at den unge idrottsmannen, frå Otra IL, kom i mål som nr 168.
Dei fleste hadde nok gjeve opp karriera, og kasta langrennskia på leirbålet etter ei slik dramatisk oppleving. Hjå Sondre Ramse vart det ikkje tale om noke leirbål – me talar meir om ein gneist som tende ei voldsom treningsvilje. Han ville bli best. Han skulle så snart som råd syne dei 167 andre gutane på resultatlista kven som vart snappast på langrennski.
Fem år seinare er Sondre blant dei aller beste i heile landet. Han kan syne til ein solid 3. plass i junior NM og i Norgescupen he han i einskilde tevlingar vore heilt oppe på ein andreplass.
Etter tre år på skigymnaset på Hovden he Sondre no endra adresse til Lillehammer. Dette for å kome inn i eit meir profesjonelt skimiljø, og ikkje minst for å kunne trene under meir stabile snøforhold.
– Ja, du kan gjerne skrive at eg og studerer pedagogikk på høgskulen der aust, men som du skjønar så vert det ikkje tid til så mange timar i skulestova kvar veke. Eg kjem nok aldri attende til heimbygda mi som ferdig utdanna laerar på Evje ungdomsskule.
– Eg skal bli best på ski. Det er målet. Det er planen. Eg he eigentleg ikkje nokon plan B. Pedagogikken er meir for å reinske opp i hovudet ei og anna gong. Det er viktig at heile lekamen fungerer. Ikkje berre føtene.
KJAERESTE I NOREGSTOPPEN
Seinare denna vinteren er det klart for junior-vm i Sveits.
I garasjen heime på Evje er pappa Egil i full gong med å klargjere 19 par langrennsski. Full jobb, og vel så det, seier mannen som er heilt øvetydd om at dersom sonen kjem til VM – ja, då vert det garantert ikkje noko tema om korkje bakglatte ski eller dårleg glid. Egil svelgjer to smultringer, ei krumkake og ein kopp lunka jolekaffe før han på ny set kursen mot hobbyromet i fyrste høgda. Parafinvoks, fluorpulver, blå Swix , jolemusikk på reiseradioen – og tomtebrygg i plastkoppen. Me talar om viktige og avgjerande detaljar i alle ledd.
Det blir vel ikkje heilt korrekt å seie at den unge skiløparen ikkje he tid til anna enn å trene, ete og sove. Det er mykje naering i ekte kjaerleik.
I armkroken, blank i augo – og raud i kjakane, sit kjaerasten Sandra. Ho deler dei same interessene som Sondre – og Sandra er sjølve heilt i noregstoppen blant langrennsjentene.
Dei he likevel tid til kvarandre. Kvalitetstid.
– ETE MEG UT AV HUSET
Sondre kikar varsamt opp på gauk-uret på stoveveggen. Han tek eit godt tak kring Sandra. Det er klårt for treningsøkt nummer to denne fredagen i romjola. To timar med både styrke- og intervaltrening.
Mamma Venche Lise, meir talefør og høgrøysta enn dei fleste, gjev lyd frå seg ute frå kjøkkenkroken. Ho held på med å førebu det fjerde måltidet for dagen.
– Dei held på å ete meg ut av huset, seier kokka medan kjøtgryta putrar i sitt eige tempo borte på omnen.
Ja, me trur så gjerne at det skal mykje drivstoff til for å halde liv i eit slikt maskineri – fem timar kvar dag.
Og er du det minste i tvil så kan me avslutningsvis nemne at det kinesiske skriftspråket inneheld omlag 80.000 teikn.