Losjemøte på Hommesletta
DHERMETISK LUKKA Øystein Moi
Øystein Moi startet nettstedet moisund.com i 2002. Han bruker nå sin lokalkunnskap fra indre bygder til å la oss lesere bli kjent med mennesker fra denne delen av Agder.
Denne uka har Moi møtt gjengen på Homesletta i Øvrebø.
et er ein av desse kalde snøtunge vinterkveldane, midtvegs i januar. Dei aller fleste av oss he rydda bort jolepynten for denne gong – og dei siste restane av småkaker, heimebaka stomp og glutenfrie smultringar he hamna på fuglebrettet like utanfor kjøkkenglaset.
Lokale medier er mest oppteken av korleis «fiffen» i Kristiansand, med sine velformulerte kjaerteikn, vil bruke hundrevis av millionar med kommunale kroner på ein vasstrukken og halvroten betongsilo på Odderøya. Tabloidpressa er oppteken av heilt andre kjaerteikn. I Arbeiderpartiet.
Bladfyken er høgtideleg invitert til eit naerast hermetisk lukka losjemøte, på Hommesletta i Øvrebø. Eit fantastisk miljø. Heilt utan snobberi og smaklause kjaerteikn av noko slag.
Øyvind Lien, den vidgjetne bilseljaren frå Mosby, er president i samskipnaden og han ynskjer møtelyden hjarteleg velkomen. Klokka he nett passert 19. Her samlast dei kvar einaste onsdagskveld i heile vinterhalvåret. Ei felles interesse for store, veltrimma motorsyklar er sjølve limet i forsamlinga.
– Dei fleste av oss kjem her for den gode samtalen, for dei gode historiane – og for å nyte eit godt måltid med konfekt, kveitebollar og kakemenn. Eit måltid i hop med gode vener. Ja, eg sa dei fleste av oss, for dei som køyrer Harley Davidson he sjeldan tid til slikt. Dei må nytte kvart einaste ledige minutt til reparasjonar og naudsynt vedlikehald. Seier Øyvind.
UNDERLEG FORSAMLING
Det er på mange måtar ei underleg forsamling. Velfødde, vaksne gutar med heilt ulik yrkesbakgrunn. Her finn du ein direktør frå oljebransjen, ein vaktmeister med opprykk, ein bilseljar, ein elektrikar, ein fabrikkeigar, ein forsikringsagent – og ein høgtståande tenestemann frå anleggsbransjen.
Øyvind er sjefen. Han vart vald som president på forrige generalforsamling. Samrøystes. Etter eit benkeforslag frå Jostein Uleberg. Det er Øyvind som styrer ordet. Det er Øyvind som fortel dei grovaste historiene.
Alle he dei eit felles mål om å kome seg bort frå kjerring eller sambuar ein kveld kvar veke. Kvalitetstid. Ein av gutane, som vel å vere anonym, fortel likevel at han no er inne i ein sjeldan god og stabil periode i heimen, og at det såleis var eit grann vanskeleg å rive seg laus denne kvelden.
No ser kameratgjengen fram til at snøen forsvinn, at sevja stig – og at dei endeleg kan trille motorsyklane ut på grasvollen. Dei ser fram til dei jamnlege sundagsturane til Hynnekleiv, til Evje, til Brokke – eller til 8th Avenue på Lista. Det er på slike dagar, når sola skin og blodet brusar, at dei verkeleg takkar skapaverket. Dei takkar livet. På kvar sin måte.
REPRESENTERT I ALPANE
Praten, det vert feil å kalle slikt for ein samtale, gjeng livleg kring kaffebordet. Olav, forsikringsmannen, er mest oppteken av kven som he stole ”Kalenderpiken” frå februar 2017 frå veggen ute i verkstadhallen.
Ingen kjem ut or skåpet. Direktøren, frå ei kjend oljeverksemd på Sørlandet, stirar tomt mot golvet. Han er tagal. Eit dårleg teikn. Jostein, vaktmeisteren, er meir oppteken av å planleggje den årvisse turen til meir sydlege himmelstrok.
– Me er representert i Alpane kvar einaste år , seier Jostein og henter fram ei velbrukt utgåve av Naf-veibok. Årgang 1993. I år gjeng turen innom Tyskland, Austerrike, Slovenia og Italia før dei endeleg kan vrengje av seg skinndressen og lauge seg i den mykje omtala Gardasjøen. Midtvegs mellom Lombardia og Veneto.
Olav svelgjer unna kakemann nummer sju og skyler ned restane med ein skvett pisslunka pulverkaffe.
_ Turen til Gardasjøen er kva eg vil kalle ein typisk gutetur. Ein tur kor medbrakte kvinnfolk er strengt forbode.
«KVA HEITER OLJELEKKASJE På ENGELSK?»
Ute frå verkstadhallen, frå båsen til Terje Uleberg, kan ein høyre ei lang rekkje med framande ord og uttrykk. Eit vokabular han truleg ikkje laerde då han gjekk i folkeskulen – eller på sundagsskulen.
Dei nikkar samtykkjande til kvarandre. Presidenten og dei andre gutane. Dei seier lite, men dei minner oss på ny om at dei som køyrer Harley Davidson he sitt eige rituale. Sitt eige språk. Sin eigen måte å bruke den tilmålte tida på.
– Kva heiter oljelekkasje på engelsk, undrast Jostein. Han er ikkje heilt stø i framandspråk.
Slik gjeng no onsdagskveldane i klubblokalet på Hommesletta. Ein fantastisk og uhøgtideleg gjeng. Godt kameratskap, interesse for motorsyklar, interesse for eksklusiv konfekt. Og ikkje minst draumen om å få representer klubben, losjen, i Alpane neste sumar.
Og framleis undrast dei på kven som he stole «Kalenderpiken» frå februar månad i året 2017.