Flott gjeng, feil stykke
TEATER: Hurra for gjengen bak Iduns julekomedie. Men i år trur eg de valde feil stykke. Skuleteater: Stavanger Katedralskole, Kongsgård. Iduns julekomedie. Med: Sveinung Hjelmervik, Balder Scheen Jacobsen, Ida Agathe Hidle, Yasmin Alonzo Ullestad, Frikk Hana, Bård Malde-Frøyland, Margrete Reinsnos Hildonen, Live Kvalsund, Veslemøy Fosse, Sander Ekrem Paulsen, Helmine Mathilde Edvardsen, Georg Meling. Instruktør: Tomas Alf Larsen. Speletid: 2 timar 10 minutt, inkludert 20 minutt pause. snudd heilt rundt frå i fjor. Publikum sit på ein oppbygd tribune på den eine langsida, mens den andre langsida er blitt til ein imponerande variant av Storhaug Kiosk & Video, der Johannes (Sveinung Hjelmervik) står i kiosken og Lars (Balder Scheen Jacobsen) liksom skal leiga ut VHS-kassettar.
Inn kjem ein stadig straum av kundar som skal ha sigarettar, cola, mjølk, egg og tyggi, prata – eller låna toalettet. Handlinga i stykket går over éin arbeidsdag på kiosken, men er vel så mykje ei rekkje sketsjar eller situasjonar.
«Klørks» er regissør Tomas Alf Larsens bearbeiding og fornorsking av filmen «Clerks» frå 1994. Det norske manuset ligg svaert naert filmens manus, her er bare gjort nokre få kutt, mens namn og stader heldigvis er bytte ut med norske.
Ros og ris
Det er komplisert å melda amatørar og skuleteater. På den eine sida er det freistande å bare gi tommel opp og skryta av dei flinke ungdommane – som her er mange av i «Klørks». Samtidig ville eg ikkje gjort jobben min om eg ikkje var aerleg.
Det ville vera urettferdig og urealistisk å samanlikna unge amatørar med vaksne proffar. Det gjer eg heller ikkje. Men eg meiner det er å ta dei unge teaterentusiastane på alvor å koma med både ris og ros. Og etter to år med svaert gode kritikkar, har eg i år litt fleire kritiske merknader.
Kvifor «Clerks»?
For det første lurte eg på kvifor Idun valde nok ein indie-aktig film frå 1990-talet, etter å ha gjort «Suburbia» i fjor og «The Breakfast Club» året før. Kvifor ikkje setja opp noko frå Norge, frå elevane si eiga ungdomstid, ikkje mi ungdomstid?
Ytre sett er det ikkje eit problem at «Klørks» er lagt til ei tid før ungdommane var fødde, med antikvitetar som VHS-kassettar, fasttelefonar, pornoblad, ghettoblastarar og sigarettrøyking. Alt dette er bare rekvisittar. Problemet med «Klørks» er manuset, tempoet, tidsanda.
Eg er på alder med Kevin Smith, som skreiv og regisserte «Clerks».
Eg hugsar veldig godt starten på 90-talet, stemningen dette er skapt i. Blant anna den korte perioden der det var litt sjokkerande og friskt å snakka direkte og bramfritt om kuk og fitte og puling og piss og drit og suging. (Eg gjorde det sjølv.)
I Norge i 2019 blir det mest av alt litt teit og barnslig – rett og slett fordi det er gammalt nytt. Verre er det at det ikkje blir saerleg morosamt.
Komedie?
«Klørks» skal ifølgje førehandsomtalen vera ein komedie. Problemet er at her finst for lite å le av, og for langt mellom dei morosame poenga. Dette kunne blitt forbetra om Larsen hadde kutta langt hardare i manus – 2 timar og 10 minuttar er altfor langt – kombinert med meir tempo i forestillinga. Nå luntar det heile litt for sakte av garde, tidvis med litt for lite energi og fysisk spel i tillegg til avlevering av replikkar.
Det spirer av talent
Men samtidig prøver «Klørks» å vera livsfilosofisk og innehalda eit slags menneskeleg drama rundt livsstrategiar, kjaerastar og sånt unge folk kjempar med. Problemet er at det er for mykje tull til at det blir noko alvor eller tyngde i desse partia. Når du hoppar mellom å tulla med nekrofilsex og hermafrodittporno til seriøs coaching om viktige val i livet, blir det liksom verken eller.
Men eg syns du skal gå og sjå sjølv, og gleda deg over at det spirer av teatertalent i Stavanger.
Aftenbladet gir ikkje terningkast på framsyningar med barn eller ungdom.
I Norge i 2019 blir det mest av alt litt teit og barnslig – rett og slett fordi det er gammalt nytt. Verre er det at det ikkje blir saerleg morosamt.