Kvinners orgasme er mangslungen som ei klassereise
SEKSUALITET: Å, lesenjuting, når to av mine favorittskribentar, Solveig Aareskjold og Kjell Arild Pollestad, barkar saman i litteraer ordveksling om kvinneleg og mannleg seksualitet.
Eg er eigentleg samd med båe to, men vil påpeika at båe to så vidt er borti, men utelèt den same puslespelbiten som eg som regel saknar i Frode Thuen si samlivsspalte i denne avisa: Klasseaspektet – det vil seia det seksuelle spelet om klasse og status. Eg ristar ofte på hovudet av Thuen sine råd, fordi eg tykkjer dei ikkje gjev meining når både han, og som regel kvinna han gjev råd, på typisk norsk vis ignorerer det tabu klasseperspektivet.
Den sosiale orgasmen
Kvinnene i Thuens spalter er fornaerma av umedvitne menn. Kvinners seksualitet er sterk og saers interessant fordi han sterkare enn menn sin seksualitet er retta inn mot den avgrensa gruppa av menn som kan gje ho det me kan kalla ein sosial orgasme – den vanvitig deilege kjensla av å vera attrådd av og dermed ha makt over ein mann som kan gje ho, og eventuelt avkom, ein evolusjonaer fordel, som ressursar, evner, intelligens, fysikk, makt, gen, karisma, vilje, psykisk styrke, kreativitet og så bort etter. Kvinner sin seksualitet er dermed sjølvmedviten og refleksiv på det viset at han òg naerar seg av korleis kvinna ser seg sjølv i lag med denne mannen. Saers mykje av litteraturen skriven av kvinner, både god og dårleg, handlar om dette.
Slikt er det store fleirtalet av menn, som kvinner berre vert tvungne til å interessera seg seksuelt for av patriarkalsk-demokratiske institusjonar som til dømes kristne kyrkjer med monogami-bod, ikkje på langt naer så medvitne om, noko som er med på å auka kvinnene si forakt for dei. Dei mest attraktive mennene naermar seg kvinnene i sjølvmedvit om si eiga sosiale rolle som elskar og make – noko som gjer dei meir attraktive for kvinnene.
Frekk frankering
Det er enkelt sagt grunnen til at Kielland sin metafor om brevet og postkassa er feil, i alle fall i eit samfunn med frigjorde kvinner. Postkassa er ikkje passiv, men behandlar breva heilt ulikt basert på frankeringa, noko overklasseguten Kielland burde vore den fyrste til å skjøna. Og det er grunnen til at me ikkje ser hordar av traumatiserte russegutar som vert tvungne til å prostituera seg for å få rulla med jentebussane, sjølv i dagens unikt likestilte og frigjorde Norge. Ein russegut som prostituerer seg er heilt uinteressant for ei russejente, han eksisterer knapt for ho. Ein mannleg bussjef, derimot – eller ein russegut som klarar det sosiale kunststykket å komma seg med på moroa, berre ved hjelp av karismaen, sjå det er noko anna.
På same vis er det stimulerande for mange kvinner å få merksemd av ein mannleg maktperson. For det aktiverer hennar evne til å sjå seg sjølv i eit utal av roller i høve til han – frå den kyske jomfrua som avviser tilnaermingane hans og nyttar makta ho har over makta hans, til usjølvisk godleik, hemmeleg femme fatale i kulissane eller klassereist maktfrue. Når han ikkje oppfyller desse fantasiane og går frå kona si, kan skuffinga lett gå over til hemntankar. Og i si bruk av langsint hemn som alternativ utløysing, er kvinneleg seksualitet meir mangfaldig og interessant enn dei fleste menn sin seksualitet, som kan vera meir valdeleg, men alltid avgrensa til augeblikket, noko dei fryktelege og fascinerande kvinnene i dei antikke mytane til fulle syner.
Ein russegut som prostituerer seg er heilt uinteressant for ei russejente, han eksisterer knapt for ho. Ein mannleg bussjef, derimot – eller ein russegut som klarar det sosiale kunststykket å komma seg med på moroa, berre ved hjelp av karismaen, sjå det er noko anna.