Skrantesjukeeksperiment

Det er historisk og nytt når alle dyr i ei lokal villreinstamme skal avlivast og området brakkleggjast i 5 år, for så å få villrein tilbake i same område, der miljøet framleis kan ha smittepotensiale for skrantesjuke.

Iein hektisk avlivingsperiode med erfarne jegerar, kan reinsdyr frå dette omnrådet ukontrollert kome over i andre villreinområde. Det kan få konsekvensar fordi uttaket da ikkje blir 100 prosent, ein føresetnad.

Årsaka til dette

«piloteksperimentet», som ein tidlegare ikkje har erfaringar frå, skuldast at to reinsdyr i Nordfjella, som er det aktuelle området, har «testa» positivt på skrantesjuke, som er ein dødeleg sjukdom hjå hjortedyr. På grunn av dette vil ein avlive heile villreinstamma på omlag 2000 dyr for om mogleg å stanse sjukdomen.

Det ein veit

og har historiske erfaringar frå og dokumentasjonar på er at gjennom dei 10.000 år det har vore villrein her til lands og uendeleg mykje lenger i land sør for oss, er at populasjonane med jamne mellomrom har vore utsatt for ulike typer epidemiar og sjukdomar. Dese har vore iscenesatt av naturen, utan at villreinen av den grunn har blitt naturleg utrydda som art. Dette var i

tider utan forskning og kunnskap, da naturen styrte seg sjølv. Burde ein heller laere av dette og la naturen sjølv ordne opp utan å manipulere med naturens eigne måtar å framskaffe stadig betre biologisk arvemateriale og med det også få stadig meir motstandsdyktige dyr?

I staden for

med våre forskningsog kunnskapsbaserte velmeinte eksperiment stadig gjere naturen og artane der meir sårbare, fordi dei blir fråtatt moglegheiten til å bryne seg på motstand.