Samarbeid og fellesskap
Vrådal er turistbygda i Kviteseid kommune, og har potensial til å utvikle seg vidare, mellom anna ut frå naturgjevne føresetnader. Da krevst i stor grad evne og vilje til å styrke samarbeidet om å kunne tilby fellesgode både for fastbuande og turistar.
Ein må tenkje fellesskap, vera open for kompromiss og «dra lasset» saman, for å skape dei tilbod ei turistbygd med respekt og ansvar for sitt eige ressursgrunnlag må ha for å behalde rennomeet sitt og lukkast i konkurransen om turistane. Samtidig må dette gå føre seg i harmonisk samspel med dei fastbuande, til felles beste for heile vrådalssamfunnet. Her har både vrådølane sjølve, den lokale turistnaeringa og kommunen ein viktig og utfordrande jobb å gjere, og har langt på veg lukkast.
Som døme på god samordning og godt fellesskap kan nemnast arbeidet ein fekk til med eit breidt opplagt sommararrangement i Vrådal, nemleg den årlege Vrådalsdagen. Vidare trongs fellesskapsinnsats og god dialog med kommunen, for å skape grobotn for at det blei gang- og sykkelveg langs fylkesveg 38 mellom sentrum og Straumsnes, der tryggleiken og trivselen for mjuke trafikantar har blitt god.
I tillegg fekk Vrådal for nokre år tilbake ei triveleg og trygg miljøgate, som følgje av stort initiativ og innsats frå kommunen og frå enkeltpersonar. Vidare dugnadsarbeidet frå friviljug hald med å utvikle eit kvalitetsmessig tilfredsstillande sti- og løypenett og vedlikehald og drift av dette på ein optimal måte. Her er ennå mykje «upløygd mark», sjølv om Kviteseid turlag har tilrettelagt tre ulike turstitilbod i seinare tid.
Det gjeld naermiljøtiltaket Fossøy natur og kultursti, som etter fleire rundar, endeleg er i ferd med å finne sin plass mellom hytteområde og golfbanar. Da kan ein starte ved Straand eller i sentrum og gå trygt og sikkert via Straumsnes og slusene og ta seg ein runde langs mjuke skogsstiar på Fossøy. I tillegg er deler av strekninga langt tilrette som universelt utforma turveg for rullestolbrukarar og andre rørslehemma.
Det mest nytta tilbodet er likevel Veneli turområde, som har vist seg å bli ein vellukka og populaer friluftslivsuksess, med sine alternative stiar og Venelifjell som høgdepunktet. Vil ein enda lenger og høgare til fjells, må ein velgje den meir krevjande turen til Austre Roholtsfjell, som også er skilta og merka etter DNT sin merkestandard.
Men det er diverre eit akutt behov for å få rydda opp i tidlegare tiders turistnaeringsrelaterte stiar, naturstiar og Nordic Walking i regi av det tidlegare Vrådal turistservice, når det gjeld misvisande og skjemmande merking og skilting. Kven som har ansvaret for å ta tak i denne saneringa er eit ope spørsmål som hastar å få svar på, ikkje minst for Vrådals rennome som turist- og friluftslivbygd.
Men heldigvis fins det ennå nokre heiderlege unnatak, slik som stiane Fiskebekk har ansvaret for og likeeins stien frå Heia til Åhomnuten. I tillegg er det eit betydeleg forbetringspotensiale i synleggjering, skilting og merking av «Vandre Telemark-turen» til Haegefjell. Fleire partar har ytt noko for å ha fått dette til, men fleire kan sikkert bidra, slik som hyttefolket og store og små turistbedrifter, i samarbeid med friviljuge organisasjonar og kommunen. Men for at det offentlege skal kunne gå inn med økonomiske bidrag, krevst langsiktige garantiar for at tiltaka har ein forutsigbar karakter, og er forankra i skriftlege og noko langsikrige grunneigaravtaler og vedlikehaldsplanar.
Dessutan burde ein turist- og reiselivskommune som Kviteseid ha ein offentleg sti- og løypeplan som resultat av ein demokratisk prosess i samband med revisjon av arealplanen, og som ein tematisk delplan til denne. Da vil ein på ein betre måte kunne sikre dei kvalitetane som ligg i eit godt sti- og løypenett i samband med ulike typer nye arealdisposisjonar. I tillegg bør Kviteseid som ein reiselivs- og friluftslivkommune ha eit godt og moderne turkart for heile kommunen, slik dei fleste turistkommunar har i dag. Til slutt, Vrådalsdagen er meint å vera døme på eitt av fleire samarbeids- og profileringstiltak i turistbygda Vrådal, der natur- og kulturopplevingar og naeringsutvikling skal gå hand i hand.