Gjev blaffen i miljø og folkehelse

Da det blei innført flyseteavgift for ei tid tilbake, blei det ramaskrik fordi ein kunne risikere å få nedgang i flytrafikken og høgare billetprisar. Miljøet kunne «seile sin eigen sjø» bare in kunne få reist mykje og billig med fly.

Enda meir høglydt ramaskrik blei det ved innføringa av auka avgift på usunne drikkar og søtsaker. Det ville bety at slike varer blir dyrare, der hensikten er at forbruket skal bli mindre, til beste for folkehelse og livskvalitet, og med det sparte helsemillionar. At ein da vil ty til svenskehandel og nettkjøp, seier det meste om at mange ikkje forstår alvoret i eit overflodssamfunn i fysisk og helsemessig forfall, med overvekt og livsstilsjukdomar som følgje av stort inntak av helseskadeleg produkt, som kroppen ikkje forbrenn på grunn av låg fysisk aktivitet.

Dette viser at dobbeltmoralen blomstrar. På den eine sida talar ein varmt for miljøet og folkehelsa, og på den andre sida protesterar ein på tiltak som nettopp har til hensikt å ivareta desse livsviktige verdiane. Ein kan forstå naeringsliv og arbeidsplassar som lever av å produsere meir og mindre usunne produkt, og som er uroa for denne avgifta og med det lågare etterspurnad.

Men burde det ikkje vera muleg, utan for store omstillingskostnader, å legge om produksjonen til noko sunnare og mindre helseskadeleg produkt som folk ville ha, slik at naeringslivet slapp å bli belasta med denne avgifta?