Negosyante at entrepreneur
MADALAS nang ginagamit ang mga terminong negosyante at entrepreneur na tila iisa lamang ang kahulugan. Ako man ay tinatawag na negosyante, kung minsan, at sa ibang pagkakataon naman ay entrepreneur.
May pagkakaiba nga ba ang mga terminong “businessman” at “entrepreneur”? Sa isang artikulong isinulat para sa magasing Entrepreneur, sinabi ni Stan Peake na ang terminong “business owner” ay isang titulo habang ang “entrepreneur” ay mindset o kaisipan.
Ipinaliwanag niya na maaaring magpasya ang isang tao na magsimula ng isang negosyo sa iba’t ibang dahilan. “Nakakita ako ng isang malaking oportunidad,” o “Nais na maging sariling amo,” o “Kailangan kong ipagpatuloy ang negosyo ng pamilya.”
Sa kabilang dako, ang isang entrepeneur ay nagsisimula ng isang negosyo dahil “Nakakita ako ng mas mabuting paraan ng paggawa,” o “Nais kong makagawa ng malaking epekto o pamana.” Maaari rin namang gaya ng sinabi ni Albert Einstein minsan: “Hindi ko tinapos ang isang imbensiyon dahil sa serbisyong maibibigay nito sa iba… Hinahanap ko kung ano ang kailangan ng daigdig, at saka ko sinisimulan ang pag-imbento.”
Ayon pa sa artikulo ni Peake, kinukuwestiyon ng tunay na entrepreneur ang status quo at inilalarawan sa isip ang isang daigdig na wala na ang karaniwang sakit ng industriya at mamimili.”
Sang- ayon ako rito, ngunit naniniwala ako na posibleng maging entrepreneur ang isang negosyante.
Halimbawa, maraming tao ang nagtatayo ng negosyo dahil ayaw nilang maging empleyado habambuhay. Ito ang sinabi sa akin ng marami na nagpasyang magnegosyo pagkatapos ng maraming taon ng pamamasukan. Ito rin ang naging desisyon ko noong 1975 nang iwan ko ang aking trabaho at nagsimula ng sariling negosyo gamit ang inutang na P10,000 bilang puhunan.
Ito ang nagpabago sa aking buhay. Sa isang banda, ang pamamasukan ay nagbibigay ng katiyakan na tatanggap ng suweldo sa takdang panahon, samantalang walang katiyakan ng pagtatagumpay ang pagnenegosyo. Sa kabilang dako, ang negosyo ang maaaring maghatid ng mas malaking gantimpala, pinansiyal man o pansarili, kaysa bahagyang umento sa suweldo.
Maraming desisyon sa negosyo ang batay sa pangangailangan ng industriya o komunidad. Halimbawa, dahil walang bakery sa isang komunidad o dahil kailangan ng isang school bus service para sa mga bata sa aking tinitirhan.
Sa aking negosyo, hindi ito dahil gusto ko lamang magtayo ng mga bahay. Nakita ko ang oportunidad na matulungan ang mga manggagawa sa ibang bansa o overseas Filipino workers (OFWs) na matupad ang pangarap na magkaroon ng sariling tahanan, gamit ang salaping pinaghirapan. Pinalaki ko ang aking negosyo upang makamit ang pangarap na ito.
Mali ang paniniwala na ang mga negosyante ay mga taong sumisipsip ng dugo at interesado lamang sa kanilang sarili. Sa maraming pagkakataon, itinatayo ang mga negosyo upang malunasan ang mga problema na nasasagupa ng mga tao sa kanilang araw-araw na buhay.
Tingnan na lamang natin ang Grab, Uber, Air BnB o ang maraming entrepreneur na nagtitinda sa Instagram ng bulaklak at bibingka, o nag-aalok ng mga serbisyo na kailangan ng mga...
tao. Ang negosyo at pagiging entrepeneur ay pagtulong ng tao sa kapwa tao.
Para sa akin, ang entrepreneur ay isang tao na ginagawa kung ano ang makaliligaya sa kanya. Mahalaga ito dahil kilala ko ang ilang tao na tahimik na nagdurusa sa kanilang mga trabaho na hindi naman nila maiwanan. Ayaw nila sa kanilang mga amo ngunit kailangan naman nila ang suweldo.
Mahalaga ang salapi ngunit mas mahalaga ang magkaroon ng maligayang buhay. Gawin ninyo ang makapagpapasigla sa inyo. Magtayo ng negosyo na makatutulong sa ibang tao at makapagdaragdag sa inyong sariling pagkatao.
Sa katapusan, naniniwala ako na ito ang nagtatangi sa isang entrepreneur: isang tao na nakita ang kanyang papel sa paglutas sa pangangailangan ng kapwa-tao. Ang pagiging entrepreneur ay isang bokasyon.