TAMBULISLIS

Ika-19 na labas

“WALA

ka namang kibo at tahimik na tahimik, p’re,” wika ni Mang Andong na pinuna si Mang Edgardo. “Lumilipad na naman ang isip mong parang saranggola.”

“Hindi ah,” sagot ni Mang Edgardo na pilit pinasigla ang sarili. “Nalilibang lamang ako sa panunuod sa mga batang nagpapalipad ng saranggola.”

“Huwag ka nang mainggit sa kanila,” sagot ni Mang Andong. “Dumaan at nagpakasawa tayo sa ganyang libangan noong panahon ng ating kabataan.”

“Hindi ‘yun ang naalaala ko,” sagot ni Mang Edgardo. “’Yung anak kong namatay na sanggol, tiyak kung lalaki ‘yun kabilang siya sa mga batang naglaro ng saranggola sa lugar na ito!”

“Tama ka, p’re,” sagot ni Mang Andong. “Malamang lalaki ‘yun dahil karamihan ng kapatid mo, may lawit ang nagiging anak.”

“Nasa lahi raw naming mas maraming lalaki ang nagiging anak kaysa babae,” wika ni Mang Edgardo. “Sayang nga lamang at hindi naipanganak ni Lourdes ang anak namin.”

“Siyanga pala, anong nangyari sa karumal-dumal na krimen sa iyong magina, p’re?” tanong ni Mang Andong. “Hindi ko na nabalitaan kung may nahuling salarin.”

“Walang ganong pangyayaring naganap, p’re,” sagot ni Mang Edgardo. “Hindi na ako nagpursiging malutas ang krimen dahil wala akong perang gagastusin sa kasuhan.”

“Hindi ba libre naman ang abogado sa panig ng biktima, higit kung karumaldumal na krimen?” Tanong ni Mang Andong.

“Libre nga p’re,” sagot ni Mang Edgardo. “Ngunit walang testigo kaya mahirap ituloy ang pagsasampa ng kaso sa mga salarin.”

“Ngunit may hinala ka kung sinu-sino ang salarin?” Tanong ni Mang Andong.

Tulad ng maraming nagtanong ng ganito kay Mang Edgardo, hindi niya sinagot, nanahimik na naman. At nang ulitin ni Mang Andong ang tanong, tulad ng mga una niyang kasagutan, sinabi niyang ipinasa-Diyos na lang niya ang pagpaparusa sa salarin sa asawa at anak na hindi na natagpuan.

Sinarili na lang niya ang hinalang may kinalaman si Don Andres sa naganap sa asawa at sanggol sa sinapupunan. Dahil taal ding taga-barangay Bayan-bayan si MangAndong, marami siyang narinig na usapan sa karumal-dumal na krimeng naganap sa kanilang barangay na hindi nagkaroon ng kalutasan. Kabilang sa usap-usapan ang hinalang may kinalaman si Don Andres sa pagkamatay ng asawa ng kabarangay at sanggol sa sinapupunan.

“Hindi kaya may kinalaman sa nangyari sa asawa mo at anak si Don Andres?” Tanong ni Mang Andong.

“Wala akong ideya,” sagot ni Mang Edgardo.

Hindi na muling nagtanong si Mang Andong sa krimeng naganap sa asawa ni Mang Edgardo na si Lourdes at sanggol sa sinapupunang hindi natagpuan sa lugar ng krimen. Ginawa niya ito dahil hindi lang ito ang pagkakataong natalakay nila ang paksang pinag-uusapan kaya tiyak niyang magsasayang lang siya ng laway at panahon.

Kaya tulad ng dati, nagtanong na lang si Mang Andong kung may tindang alak na barikolkol ang may-ari ng tindahang si Aling Ebeng. Sumagot si Aling Ebeng na laging may imbak na barikolkol ang kaniyang tindahan na nasa sentro ng barangay.

Kaagad inilabas ni MangAndong ang wallet at naglabas ng perang pambili ng alak na gawa sa halamang sasa sa kanilang lalawigan.

“Ebeng, tsitserya na lang ‘yung sukli,” wika ni Mang Andong.

“Anong tsitserya?” Tanong ni Aling Ebeng. “Kahit ano,” sagot ni Mang Andong. “Gusto n’yo bang pulutan ang manggang manibalang?” Tanong ni Aling Ebeng.

“Siyempre,” sagot ni Mang Edgardo. “Mas masarap ‘yun kaysa sa tsitserya!” Itutuloy...