PASAKIT NA RILES

Hanggang Linggo lang ang Mahal na Araw. Pero para sa mga sumasakay ng tren ng PNR mula Alabang, Muntinlupa papuntang Tutuban sa Maynila at pabalik, ang susunod na limang taon pagkatapos ng Kuwaresma ay kalbaryo sa pagbyahe dahil tigil na ang pasada ng PNR upang bigyang daan ang pagtatayo ng kapalit nitong tren at riles, ang North-South Commuter Railway. Tumataginting na 25,000 mananakay lang naman ang maaapektuhan ng tigil-tren ng PNR.

Oo, maglalagay ng mga bus sa ruta ng tren bilang alternatibong sasakyan ng mga mananakay ng tren. Ngunit hindi pa batid kung ito ay kasing ginhawa at tipid ng pagbyahe sa tren. May mga agam-agam na kulang ang bus na maitatalaga ng Land Transportation Franchising and Regulatory Board para masakyan ng mga apektadong byahero at mas mataas na pamasahe ang magagastos nila dahil madadagdagan ang pagsakay-sakay nila imbes na isang sakay lang kung sa tren.

May mga nag-aalala rin sa perwisyo ng paglalakad sa sakayan ng bus na kakain ng oras at pera para sa dagdag na pagsakay-sakay. Ayon sa grupong AltMobility PH, sadyang malayo ang mahigit apat na kilometrong distansya ng sakayan ng bus at hindi mainam lakarin lalo na kung nagmamadali sa pagpasok at napakainit ng araw. Sa katunayan, may isang nagkomento na magreretiro na lamang siya imbes na magtrabaho pa na sasakay ng bus.

Bukod sa mga mananakay, marami ring kawani ng PNR ang mawawalan ng trabaho sa paghinto ng serbisyo ng tren. Hindi pa batid kung sila’y ililipat o tatanggalin. Kung anuman, magiging alaala na lamang ang mga panahon na ginugol nila sa PNR.

Kung ang mga sumasakay ng MRT ay nagtyatyagang pumila ng pagkahabahaba para lang makasakay araw-araw papunta sa trabaho, magkakaroon na sila ng bagong karibal sa pahirapan ng pagsakay sa Metro Manila.

Oo, maginhawa ang byaheng tren. Ngunit itong riles at tren ng NSCR ay hindi ginhawa ang dala.