Maganda Ang Kita Sa Sibuyas-Dahon
ISA pang tanim na mainam gawing project dahil sa maganda nitong kita ay ang sibuyas-dahon (allium
porrum)— spring onion o green onion sa English. Ginagamit ito bilang pansahog at pang-garnish sa mga lutuin gaya ng
pochero, mami, kinilaw, dinuguan, at marami pang iba. Mataas din ang presyo nito— nasa P70.00 hanggang P120.00 ang isang kilo. Sa mga palengke, hindi mawawala ang sibuyasdahon kaya hindi ito mahirap ibenta.
Sa eksperimentong aking ginawa sa aking rooftop garden bilang dibersiyon na rin sa nakakawindang-utak na trabaho namin sa editorial office, nagulat ako sa ipinakita nitong resulta.
Biruin niyo, ang isang metro kuwadradong espasyo ay puwede mo nang maanihan ng kalahati hanggang isang kilo depende sa kapal at siksik ng mga dahon nito. Ibig sabihin, kung meron kang isang daang (100) metro kuwadradong taniman, ipalagay nating naibenta mo sa isang daang piso bawat kilo, di ba magandang kita iyan? Kahit pa ‘di na lang natin ipantay sa presyuhan sa Metro Manila, sabihin na nating naibenta mo lang ng P50.00 bawat kilo, malinaw na meron ka nang 2,500 hanggang 5,000 pesos na kita. Gaano lang ba ang 100 square meter, sinlaki lang iyon ng karaniwang pinagtirikan ng bahay sa mga subdibisyon. At ang kita na iyan ay sa isang anihan lang. Iba pa iyong sa susunod na anihan dahil ang sibuyas-dahon, pag inani, bubunutin mo lang ang mga anak at iwanan o mag-iwan ng mga dalawa o tatlo para iyon naman ang mag-anak uli.
Sa aking naobserbahan, napakabilis lang dumami at lumago ang sibuyas na ito. Mula pagkatanim, isa’t kalahati hanggang dalawang buwan (1.5 to 2 months) puwede na
itong anihan. At mula sa unang pag-ani, bibilang ka lang ng 20 hanggang 30 na araw, puwede na uli itong anihan. Ibig sabihin, kada 20-30 araw (o buwan-buwan) kang mag-aani ng ganoon pa rin karaming sibuyas bawat metro kuwadrado. At ito ay tuloy-tuloy hangga’t inaalagaan mo nang maigi ang mga tanim— bibigyan ng kinakailangang pagkain (pataba), marahang pagbungkal ng lupa at regular na pagdidilig.
Ang medyo matrabaho lang nito ay iyong paghahanda ng taniman. Siyempre, dapat bungkaling maigi ang lupang pagtamnan, halukayin at haluing mabuti para mapino. Dagdagan ito ng organikong pataba gaya ng compost o animal
manure. Kailangang mataba ang lupa upang lalong mabilis lumago ang mga tanim.
Kung handa na ang taniman, magtanim ng isa o dalawang piraso sa agwat na limang pulgada bawat isa. Pagkatapos maitanim, diligan ito agad (kung hindi tag-ulan). Ulitin ang pagdilig pagkaraan ng dalawang araw.
Tuwing pagkatapos mag-ani, lagyan uli ito ng pataba— organiko man o kemikal. Kailangan ito upang may pernanenteng suplay ng pagkain ang mga tanim at tuloy-tuloy lang ang pagdahon nito kahit ilang beses nang inanihan.
Isa pang magandang advantage nitong sibuyas-dahon ay maaari itong unti-untiin lang ang pag-ani. Kumbaga, magani lang ng sakto ayon sa dami ng order o sa kakayaning ibenta sa isang delivery. Mainam ding mangontrata muna sa mga nagtitinda sa palengke para matiyak ang dami ng aanihin. Ang presyo ay depende rin sa prevailing market price sa bawat lugar. At siguradong madali lang itong ialok sa mga nagtitinda dahil marami ang gumagamit nito sa araw-araw at di pa madaling masira.
Bukod dito, kung direkta mong i-deliver ang mga bagong ani, tiyak na mas sariwa at maganda ito, di tulad ng sa mga biyahedor na malamang may lamog na dahil sa layo ng biyahe. Kapag nagkasuki na, aba, nasa sa iyo na iyon kung pakakawalan mo pa. Tantsado mo na rin ang dami ng aanihin sa bawat iskedyul ng delivery. At dito mo na rin malalaman kung kailanganin mo bang magdagdag ng taniman. Ang mahalaga, tiyaking may lagi kang suplay sa bawat order para mapanatiling maganda ang ugnayan niyo bilang magsuki. Kapag ikaw ay nasa ganito nang kaganapan, iisa lang ang ibig sabihin niyan— nasa maalwang daan ka na tungo sa pag-unlad. Kaya ano pa ang hinihintay, tara na’t magtanim ng sibuyas!