‘Kapag nanay ka na…’
EVERY mother is the woman she is because of her children. I am who I am because of my child.
As my daughter turns seven tomorrow, allow me to share with you a poem I wrote about being a mother when she was just two months old on May 19, 2011.
Kapag Nanay ka na, isusubo mo na lang, itatabi mo pa para sa anakmo.
Kapag Nanay ka na, kung tugisin mo ang lamok, akala mo snatcher.
Kapag Nanay ka na, madalangna lang ang shopping shopping. Grocery na lang iyan. Diaper.
Gatas. Damit. Laruan. Libro. Lahat para sa anak mo.
Kapag Nanay ka na, ipagdarasal mong kaysa ang anak mo, ikaw na lang ang madapa, magalusan, marumihan at lumuha.
Kapag Nanay ka na, kahit nilalagnat, tinatrangkaso o namimilipit sa sakit ng puson, babangon at babangon ka upang ayusin ang baon, uniporme at iba pang pangangailangan ng anak mo.
Kapag Nanay ka, ultimo kuko, pusod at hibla ng buhok ay itatago mo.Pati mga sulat, resibo, kandila, bulaklak at lahat pa ng pwedeng maging souvenier. Di bale nang matambak na parang kalat basta mayroon kang mag papa alaala sa mga mahahalagang araw at kaganapan sa buhay ng anak mo.
KapagNanaykana,nanaisinmongmay bidyoatcameranglagingnakasunodsaiyo. Paramadokumentoangbawatngiti,tawa, lungkot,iyak,athuningiyonganak.Para hindimamintisangmahuliangunangtawa,halakhakat“Mama”niya.Nangsagayonsaiyong pagtanda,kapaglimotkana’tmakulit,madali mongmasasariwaangbawatsandalininyong mag-ina,sapulngsanggolpalamangsiya.
KapagNanayka,aasaminmongsanahindi nalumakianganakmoparahindinasiy a mawalaypasapilingmo;hindimapariwara athindimasaktan.Kungpwedelang hindinasiyapakawalan…
KapagNanaykana,nanaisin mongsana’ymayremoteang buhaymo.Parama-Pauseang bawatsandalingyakap-yakap kanganakmo;paramas matagalmongmanamnamangmgasanda
lingganito;ma-Re- windsamgaalaalangnaismongbalikan; ma-Stopangkaniyangpagrerebeldeatpagsagot atma-FastForwardsapanahongsasabihinniyang“Ma, tamaka.Sananakinigakosa iyo.”Dahilangbawatmaling pasiyaattalisodnganakay kurotsapusongina. KapagNanaykana,ang datinghindimawalaysaiyo atmabitawanangkamaymo aybiglangayawnanghumaliksaharapngmga kaibiganniya;mapaglihimnaatibangtaona angmasgustongmakasama.Perotatanggapin atiintindihinmoito.DahilNanayka. KapagNanaykana,masnanaisinmona langmag-alagasaanakmohabambuhay.Kung pwedelanghindimagtrabaho,kakareerin monalangangpagigingina.Masubaybayan lamangangbawatminutongpaglakiniya. KapagNanaykana,hindimonanamamalayanangmgaaraw.Beforeyouknowit,ang iyongmuntiaygumagapangna,lumalakad, tumatakbo,may-crushna,dalagindingna… mayboyfriendna.Atikawnamanaynananakit naangtuhodatbalakangattinutubuannang uban.Perookaylang,dahilganitoangpagiging Nanay.Anglahatngorasayibubuhossaanak. KapagNanayka,walakanghindigagawin parasaanakmo.Anumanghilinginsaiyo, gagawinmoanglahatmaibigaylangito.Kahit papaminsa’ysinasagot-sagotka.Hindinghindimomatitiisanganakmo. KapagNanaykana,masmagigingmabait kasaNanaymo.Dahilumaasakanghindi siyamagigingtuladmo[nanagingsutilat palasagot]saNanaymo. Lahatngitomapagtatantomolangkapag nagingNanaykana.DahilkapagNanaykana, masmamahalinmoangNanaymodahilsaka molamangmararanasananglahatnghirapna pinagdaananatkinayaniyaparasaiyo.–ABC The past month, I notice that I stare at my Gummy more often and pensively. Where did the years go? She’s seven now and next thing I know she’ll be 18! Is she happy? Does she feel loved and complete? Have I been a good parent to her? Have I trained her well enough to know what she should at her age? Whenever I look at my child, I see grace. I see God’s grace that He has given to me daily, to make it through everyday for the past seven years. Thank you Father God, for giving me this blessing, this gift. Truly, Psalm 127:3. Thank you God for Gummy. Happy B i r t h d a y, anakko.