Monghe

Dili na ko kinahanglan motagik og balak. Balak ko. Natagik na ko sa dugay nga panahon. Dakpon dili akong kaugalingon. Pagsikop dili ang balak. Pagpaikyas kini. Pagpabaha. Pagpabul-og. Pagpadahunog.

Apan kining tanang pag-eskapo, buhaton sa kahilom. Sa kahilom paminawa ang pagbukad sa gihay sa bulak nga dili makita.

Panaminan ang kalisang sa gihunahunang busay nga nagdagayday padulong sa ngilit-ngilit sa akong kawalaan. Balak akong singot nga midailos sa akong panit. Kabukogan. Kaunoran. Kahimatngon. Maoy mga reyalidad sa akong kahimtang.

Kinsa ko? Tubig nga gihakop sa akong mga kamot, apan miipsot sa mga gingi sa akong mga tudlo. Kinsa ko? Pagsubang sa akong Adlaw human sa akong pagsawop. Apan ang adlaw walay kinutobang pagsawop. Kinsa ko? Kalma nga hangin. Apan sa ngilit, nag-andam sa iyang paghaguros ang bagyo.

Kangitngit ko sa kangitngit. Kahayag sa kahayag. Kinutoban sa walay kinutoban.

Manuktok ko sa pultahan nga dili maabli. Apan makapadayon ko sa lasang, maksuliot padung sa kinatumyan sa pangpang sa way katapusan.

Masaag. Lagbas sa akong kahimatngon, mamahimo kong sakdapan sa akong handurawan. Apan mga multo lamang sila. Nanagsalida luyo sa akong duha ka mata.

Sa kahilom ako nahimong balak. Sa pagtikyop sa akong tabuntabon ang kalibutan miangkon sa akong kahilom.

(KATAPUSAN)