Duha ka batang babaye
Usa ka hapon nakakita si Jay-ar og duha ka batang babaye nga nagpakilimos dinha sa dakong ganghaan sa inilang kolehiyo sa siyudad sa Sugbo samtang siya naglingkod ubos sa punoan sa kahoy gemelina. Sa iyang tan-aw nagtungha pa kini sila sa elementarya, nag-edad og diyes ngadto dose anyos. Nagkagidlay ug bulingit ang sinina sa mga bata.
Giabot siyag kaluoy sa mga bata. Morag gipanggutom kini. Giduol niya. Gihatagan niya og bayenti pesos. Ang mga bata may dalang baso nga maoy sudlan og limos sa manghatag. Apan lahi ang gibuhat ni Jay-ar. Giiway niya ang baso ug gibukhad ang mga kamot sa mga bata ug gihatag ang kuwarta nga tibuok bayenti pesos nga papel. Gidawat kini sa mga bata.
“Ipalit kana ninyo og pagkaon, ha?” matod ni Jay-ar nga ang panan-aw didto ipunting sa pikas eskina. “Moadto ko sa downtown kay duna koy paliton.”
“Salamat, Kuya!” matod sa usa ka bata. “Buotan ka kaayo. Kanindot unta kon ikaw pa ang among amahan!”
Natukbil ang pagbati ni Jay-ar sa iyang nadungog. Kahilakon siya.
“Hain diay inyong ginikanan?” ni Jay-ar. “Managsuon mo, no?”
“Oo,” tubag sa ikaduhang bata. “Dili mi taga dinhi. Layo among pinuy-anan. Ang among mama namaligyag kandila. Ang among papa nalumos sa sabaw.”
“Pastilan! Kaluoy ba ninyo, uy! Gipasagdan man lang mo sa inyong amahan. Dinha lang mo, ha, kay may paliton pa kos dept. store," ni Jay-ar nga nagdaling milakaw.
Didto sa dept. store may gipalit si Jay-ar duha ka sinina alang sa duha ka batang babaye. Nagdali siya nga mibalik sa ganghaan sa kolehiyo. Apan natingali siya kay wala na didto ang mga bata. Unya may miduol kaniya, usa ka hamtong nga babaye.
“Ikaw ba kadtong naghatag og limos sa mga bata?” matod sa babaye.
“Oo, ako. Hain man diay sila?” ni Jay-ar.
“Nanglakaw na. Pero diay gibiling sulat para nimo.” Gitunol sa babaye ang gibitbit niyang papel ngadto kang Jay-ar nga gihakop sa kahibulong.
Gidawat ni Jay-ar ang sulat ug gibasa. “Kuya,” matod sa sulat, “kaanindot unta kon ikaw pa ang among papa. Dili unta kami magpakilimos kay imo man ming atimanon pag-ayo uban ni Mama Marife! Karong orasa padulong na kami sa pantalan aron manakay kami sa barko. Mobalik na kami sa amoa sa Mindanao. Salamat kaayo, Kuya, sa imong kaayo!” Ang sulat may lagda sa mga ngalan sa mga bata nga sila si Linda ug Anita. May mga lusok sa luha nga misubay sa aping ni Jay-ar.
Unya gihugtan niya paggunit ang shopping bag nga gisudlan sa pinalit niyang mga sinina para sa mga bata ug gipara ang usa ka taksi. Misakay siya aron pag-agpas sa mga bata sa pantalan. Nanghinaot siya nga iya pa silang maabtan.