June groom
Siya si Ronald Tempo, ang giilugan. Sa mga tsiks. apil pang transgender. Kay guwapo. Kay doktor ug bag-ong na-abugado. Apan pastilan, bisan sa iyang pagka gigolo nasakpan ug napikot sa higot sa kaakuhan. Kay kaslunon sa usa sad ka doktor nga si Dr. Jane Hangadlangit, ang doktora sa kasingkasing.
Ang tanan nagsugod sa usa ka tiaw-tiaw. Patalhag lang unta tong iya. Unsaon, bigot man sag lawas ang doktora sa kasingkasing bisag lagas nag gamay kay miawas na sa kalendaryo ang edad. Di kay kausa da, kadaghan siya mosud sa klinika sa doktora.
“Hilnga kuno ko, Doktora Jane, kay kanunay magsakit ang akong dughan. Unsa kaha ni, no?”
“Aron matino. Dok Ronald, ipaagi nato sa in depth process gamit ang bag-ong mga kahimanan sa pag-eksamin.”
Wa motingog si Ronald samtang ang iyang mga mata mitaop sa nagtingabngab nga dughan sa dalaga. Nakasabot si Doktora Jane sa lihok ni Ronald. Nadungog kini nga gigolo nga abtik kaayo sa mga tsiks.
“Aw, sayon ra na, ato lang unya nang hapuhapon. Ngalig spasm lang na.” Mipahiyom si Jane.
Mao tong usa ka gabii niana sa terasa nilang Jane, ang dughan sa dalaga ang gihapuhap ni Ronald. Migiswid si Jane ug wa palupig. Nakalimot silang duha Naabtan sila sa tigas nga maguwang ni Jane nga si Dario.
“Ah, wa may tihik-tihik mong duha! Kinahanglan manubag ka Doktor Ronald ning imong gibuhat!” Singka ni Dario.
Way mahimo si Ronald. Magpakasal siya kang Jane. Doktor man sad si Jane. Di hinuon abugado sama niya. Nagsabot sila nga karong buwan sa Hunyo sila magpakasal. Daghan ang magpakasal ning buwana kay tinguwan. Nindot nga regla kini. Kay tingtugnaw daghang gabii sa mga romansa ang mahitabo. Busa ang magtiayon tugahan daghag anak.
Ning buntaga ania siya atubangan sa dakong salamin sa iyang lawak. Gitutokan niya ang iyang panagway. Salamin kini nga motug-an og daghang tubag sa daghang pangutana sa iyang kinabuhi. Kadaghan na siya makigkukabildo sa kaugalingon atubangan sa iyang salamin.
Guwapo ka Ronald. Ang imong kilay nag-arko sa kamabulukon sa imong hitsura. Bagtik ang imong dughan diin sa ubos ang naglinya nga abs. Bagsik ka kay di maihap ang mga Eva nga nangaumod niini sa daghang mga gabii sa pagpahimus. Gipabarog mo ang panahon sa imong kaabtik. Gitagbaw mo ang ilang kaibog kanimo.
Apan kalit ka karong nahitiurok. Inanay kang giuyog sa kakulba. Motalikod ka sa usa ka saad nga giumol sa kadalisay sa imong pagbati? Mibalik kanimo daw bul-og sa kahimatngon ang imong gisaad sa usa ka manulonda nga maoy imong gisimba sa kamatinud-anon sa imong gugma.
Nahigugma ka Ronald. Ayaw talikdi ang kamatuoran. Siya kasagaran lang nga babaye, apan puno sa kaaghop ang iyang kasingkasing. Yano tuod, apan matahom. Siya ang angayan nga himuong June bride sa imong kinabuhi.
“Kon moluib ka nako, Ronald, magpakamatay ko ug magbasol ka ra unya! “Bahad ni Monalisa kaniya human masapli ang kaputli niini sa usa ka motel. Kalit mihun-ag ang iyang panagway. Higayon na sa pagpakita nga siya matuod nga lalake nga motuman sa usa ka saad. Hunong na sa pagpakaaroningnon. Higayon na ang pagpanit sa kaugalingon aron ikayagyag ang tinuod. Di kalisangan ang laing pagtalikod. Adiyos, Jane! Adiyos, kanimo! Mibuwag ang iyang panagway sa salamin karon. (KATAPUSAN)