Ang mga tulisan

Dili siya tulisan!” singgaak ni Maxie nga nagtion og pistola sa ulo ni Paquito. “Angay siyang mamatay!”

Samdan ako sa kilid sa akong lawas ug gitapin-an ko kini sa akong mga palad. Nagpangurog ako kay ako ang gipasabot ni Maxie nga iyang patyon.

Labi pang nangisog si Paquito nga nagtion sab sa iyang pistola sa lapad nga agtang ni Maxie. “Tulisan man o dili, iyang giluwas ang akong kinabuhi!” Naminti si Paquito.

“Bakak kana! Sulagma lang ang iyang pagbunal og dakong bato sa pulis. Naaghat siya kay matiklo ka unta sa pulis niadtong higayuna. Nagdanghag ka!” hirit ni Maxie.

“Nagmatngon ko! Pero wa gyud ko kaalinggat nga may pulis sa akong luyo adtong pagpanulis nato sa dakong tindahan sa dakbayan!” panalipod ni Paquito sa iyang kaugalingon.

“May pistola ang tiguwang, nganong wa niya gamita?” ni Maxie.

Naniguwang na ako sa akong pagka tulisan, apan di ko kinaiya ang mopatay. Manulis man, apan di gyud ko mopatay og biktima. Gisulayan nila nga mogamit kong pistola, apan molikay ko ug mangatarungan. Nagtuo gihapon ko nga may Diyos sa akong kinabuhi.

“Ang tulisan kinahanglan nga makamaong mopatay, ilabi na kon maapiki!” singgaak ni Maxie.

“Hilom! Relihiyuso ang tiguwang!” badlong ni Paquito.

Mibahakhak og kusog si Maxie, makantalitahon. Ingon sa nauyog ang barungbarong nga gitaguan namo dinhi sa eskuwater nga dapit ning dapit nga haduol sa pantalan.

“Talagsaon diay nang tiguwanga!” ni Maxie nga mitankanako.

“Talagsaon gyud. Mao nga di siya angay patyon!” ni Paquito. “Luwason ko siya. Dad-on ko siya sa ospital!”

“Di mahimo! Sugo ni Karim nga patyon siya!”

“Magpinatyanay kita kon buhaton mo kana, Maxie! Nakasabot ka?”

Nagmug-ot ang nawong ni Maxie. Kalit gilud-an niya ang nawong ni Paquito. Unya mipaka ang mga buto sa mga pistola. Mikisikisi sa kamatayon si Maxie. Si Paquito nagbuy-od sa salog nga naghingutas. Mibakod ko ug giduol si Paquito.

“Biya na dinhi, Noy Kulas,” nakatingog pa si Paquito. “Delikado ka dinhi kay moabot na unya sila...”

“Pero maluwas ka pa,” matod ko nga naghilak.

“A-Ayaw na... D-Dad-a ang akong b-bahin sa s-sapi sa akong banay. Na-na-sayod ka na kon hain s-s-sila k-karon... Biya na...!”

Milabay ang kapin sa napulo ka tuig. Nalukat ko ang yuta ni Paquito nga naprenda sa mga usurero. Ug natabangan ko ang iyang asawa pag-ugmad ug pagpalambo sa yuta. May nahimong mag-uuma sa napulo ka anak ni Paquito. Naglawod ang kamaisan nga alanihon. May mga anak usab niya nga nahimong mga propesyonal: may mga maestra; may enhinyero.

Ug may simbahan na pod nga natukod ug nagbarog dinhi sa ilang halayong lungsod. Natukod kini gikan sa akong bahin sa sapi.

Misimba kami usa ka Dominggo niana. Misangpit sila kanako, “Lolo, dali na! Magsugod na ang misa!” (KATAPUSAN)