Ang buktot sa Notradam

Naghilak si Inday Nora nga naglakaw. Nagsunod kaniya ang tulo ka batang lalake nga nagpunay og aloalo (sulog-sulog) kaniya. Sila Butyok, Asyot ug Akyo.

Hapon karon ug mao pay pagpamuhi sa mga tinun-an sa Notradam Elementary School nga nahimutang sa barangay Notradam, lungsod sa Wagra.

Grade three na siya ug ang nagsungog niya iyang mga klasmet.

“Nora, Nora, bata batuta, tinda muta. Way amahang nakita!” sungog-sungog sa tulo ka bata. Nagpadayon sila pagsungog hangtod sa tiyanggihan sa barangay. Midanguyngoy si Inday Nora.

Usa ka tawo nakabatyag nga gisulog-sulog si Inday Nora sa tulo ka bata. Naninda siyag tinanok nga kamote ug mais ug linung-ag saging sab-a.

“Hoy, kamo ha? Ngano bang inyo mang sug-sugon si Inday Nora? Wa moy laing mahimo? Hala, pamauli mo! Maypag motabang mo sa inyong nanay paglutog panihapon!” hulbaw sa tawo nga miduol sa mga bata.

Nangahadlok ang tulo ka batang lalake. Mikaratil silag panagan nga nagpaninggit, “Pedot buktot! Pedot buktot! Bahog utot!” Unya nangatawa sila.

Ang mga tawo nga nakasaksi sa pagbadlong ni Pedot sa mga batang lalake nakapahiyom sa ilang kaugalingon. Ilado si Pedot sa maong dapit. Gibansagan siyang Buktot sa Notradam. Siya ang tiglaban ni Inday Nora kon sungugon sa mga pilyong bata.

“Inday Nora, unsa na say ilang gisungog nimo?” ni Pedot.

“Ingon sila, wa kuno koy amahan, Nong Pedot!” tubag ni Inday Nora nga namahid sa iyang mga mata ginamit ang usa ka panyolito. Unya gitutokan niya ang guwapuhong dagway ni Pedot.

“Ayaw na sila tagda. Di na tinuod. Matawo ba god ka kon wa kay amahan!” ni Pedot. “Hala, pauli sa inyo ug pangusiya tan-a si mama mo Adyang kon kisay imong amahan. Sultihi ko sa iyang ngalan kay tabangan tikag pangita sa imong amahan.”

Naabtan ni Inday Nora si mama niya Adyang nga naghikay didto sa kusina sa ilang payag. Gikan sang iyang inahan sa merkado sa lungsod diin nagtrabaho kini isip silbidora sa usa ka restawran didto. Dihan mi-amen namatyagan ni Adyang nga namula ang mga mata sa iyang anak. “O, gi-alo-alo na sab ka sa mga pilyong bata didto sa eskuylahan, no?”

“Oo, Ma. Wa kuno koy amahan. Ma, kinsa may akong amahan? Nganong wa man siya mopuyo dinhi sa ato?” ni Inday Nora.

Wala makatingog si Adyang human madungog ang pangutana ni Inday Nora. Unya mitug-an siya nga gilugos siya sa usa ka tawo. “Wa ko kaila niya, anak, kay ngitngit didto sa kasagingan adtong gabhiona diin gibuhat niya ang pagpanamastamas nako. Apan may nahinumdoman ko... nakahikap ko sa iyang bukobuko. May dakong bugdo sa iyang bukobuko. Mailhan ra nimo kon kinsa siya sa tukamang panahon.”

Nagnganga nga naminaw si Inday Nora sa gisugilon sa iyang inahan kaniya. Misantop sa iyang hunahuna si Pedot. May bugdo si Nong Pedot sa iyang bukobuko. Si Pedot buktot ba kaha ang iyang amahan? Mipahiyom siya. Si Nong Pedot kanunay molaban kaniya kon sulog-sulugon siya nilang Butyok, Asyot ug Akyo.

Usa ka sayong gabii dihay tawo nga nangatahuran sa payag nilang Inday Nora.

“Dayon, Nong Pedot,” agda ni Inday Nora. Gisangpit niya si mama niya.

Migawas si Adyang gikan sa kusina nga nagpahiyom. Gipalingkod niya si Pedot sa sopa sa sala.

“Dia ko, Adyang, sigon sa atong sabot kaganina,” ni Pedot.

“Inday Nora, si Pedot ang imong papa,” tug-an ni Adyang. “Nagkasabot na mi nga magpakasal sa huwes sunod semana.”

“Miduol si Inday Nora kang Pedot ug migakos. “Papa!” pulong nga nalibkas sa mga ngabil ni Inday Nora. Ang pulong mikulikot sa iyang mga dunggan ug ang pagbati mihunob sa iyang kasingkasing.

(KATAPUSAN)