Ang multo ni Simeon

Nagbangutan sa kasubo ang pamilya ni Leandro ug Lorna kay nakit-an ang patayng lawas ni Simeon, ilang anak, didto sa katubhan. Matod pa sa mga imbestigador si Simeon biktima sa mga vigilantes. Apan dili na maklaro ang nawong ni Simeon kay tulo na ka adlaw nga siya nawala, Nagusbat na ang iyang nawong kay gikitkit sa mga ilaga sa katubhan. Unom na ka tuig nga tiggamitan og ginadiling drugas si Simeon. Mihurar na siya sa mga pulis kaniadto usa ka tuig na ang nakalabay. Apan wala gihapon siya magbag-o ug mibalik hinuon sa iyang bisyo sa pagka adik-adik.

“Anus-a ka man mag-usab, Dong Simeon? Unya na ba kon ulahi na ang tanan?” matod ni Lorna.

“Ayaw pagbuot, Nay! Akoa ning kinabuhi!”singhag ni Simeon nga sabog ngadto sa iyang inahan.

Sa pag-irog sa mga bulan miabot ang gikahadlukan sa ginikanan ni Simeon. Wala na makalingkawas sa kamatayon si Simeon ug napalgan siya nga wala nay kinabuhi taliwala sa katubhan.

Paglabay sa usa ka tuig. Usa ka adlaw niana nagluto si Lor- na og pagkaon. Dunay humba, pansit ug adubo. Adlaw karon sa kalag-kalag. Gusto niyang dalhan og pagkaon si Simeon didto sa menteryo. Kini ang tradisyon nga nasunod ni Lorna gikan sa iyang ginikanan. Human makaluto giputos ni Lorna ang mga pagkaon sa dahon sa saging nga hinawob ug gisulod sa basket. Gitunol kini niya kang Leandro aron ikarga sa traysikad.

Didto sa menteryo gisugdan sa magtiayon ang pag-ampo para sa kalag sa ilang anak. Giugbokan sab nilag kandila ang ibabaw sa nitso ni Simeon. Human sa pag-ampo gihikyad dayon ni Leandro ang dala nilang mga pagkaon ug nagsalo sila si Lorna pagpangaon.

Untop alas singko sa hapon nakahukom ang magtiayon nga mouli na sa ilang balay. Sa ilang pag-abot nakamatikod si Lorna nga adunay tawo nga nagkaon sa ilang kusina.

“Kinsa ka?” sukna ni Lorna nga nahibulong.

Milingi ang tawo nga nagwangot sa usa ka hiwang adubong baboy. Apan kalit misiyagit si Lorna.

“M-Multo! L-Leandro, multo!” singgit ni Lorna nga nagkurog sa kahadlok.

“Dili ko multo, Nay! Ako si Simeon, inyong anak!” matod si tawo.

“A-Apan, p-patay ka na!” ni Lorna nga miluspad ang dagway.

Gisugid ni Simeon ang tanan ngadto sa iyang inahan ug amahan.

“Dako akong buhi, Nay, Tay. Dili ako ang tawo nga inyong gilubong sa menteryo. Mitago ko sa bukid aron paglikay sa mga pulis,” saysay ni Simeon. “Apan ania na ako karon. Mibalik ko aron pagbag-o sa akong kaugalingon. Di na ko mogamit sa ginadiling drugas.”

Gigakos ni Lorna si Simeon. Miagbay kaniya ang iyang amahan.

“Mag-ampo ta sa Ginuo nga tabangan ka Niya pagbag-o sa imong kinabuhi!” matod ni Leandro nga mipikpik sa abaga ni Simeon. (KATAPUSAN)