Parol ni Junny

Bisperas sa Pasko. Nakugang si Sonya sa tawag sa iyang anak nga si Junny nga nagdaling misaka sa hagdanan. Si Sonya nagluto alang sa ilang paniudto ug hapit na mobukal ang tubig nga maoy sabaw sa giluto niya karong inun-unan. Si Junny iyang gisugo sa pagpalit og ‘magie sarap' nga bitsin aron ipalami sa giluto niyang isda.

“Maaa! Mama Sonya, duna na gyud tay parol!” ni Junny nga nagbitbit og usa ka dakong parol nga binituon nga nindot ang gitaptap nga mahalong papel. Maila nga puwerte gyung hinangupa sa onse anyos niyang anak.

Si Sonya matawag nga way bana kay sa likod-likod sa ilang kasal ni Alfonso, may sulat nga iyang nadawat gikan niini nga nag-ingon nga tua na kini sa airport ug nga dili na madayon ang ilang kasal. Kadtong adlawa maoy eskidyul sa flight ni Alfonso paingon sa Dubai. Mihilak si Sonya niadto ug nanumpa nga kasilagan na niya si Alfonso ug isipon na niya kining patay. Apan ang nakapait kay mabdos siya. Gusto unta niyang ipakuha ang iyang gisabak, apan ingon sa may mihunghong sa iyang tanlag nga dili maayo ang iyang pagabuhaton kay usa kini ka dakong supak sa kabubut-on sa Diyos, usa ka dakong sala. Ug mao kadto nga iya na lang gipakatawo ang binhi nga migitib diha sa iyang sabakan.

“Uy, diin man ka ana, ha, Junny?” pangutana ni Sonya.

“Gihatag adtong tawo, Ma. Iya sab kong gihatagan og duwaan nga pusil-pusil,” ni Junny nga mipakita sa iyang pusil-pusil nga morag tinuod ang hitsura.

“Kinsay naghatag nimo ana, ha, Junny?” ni Sonya nga mikunot ang agtang, kay dili maayo alang kaniya nga modawat sa hinatag nga butang nga wa ka makaila sa naghatag.

“Wa ko kaila niya, Ma, pero ingon siya nako nga liwat kuno ko niya. Ingon pa gyud siya nga moanhi kuno siya ugma sa gabii. Mamasko kuno siya dinhi,” Mahimut-on nga miasoy si Junny.

“Wala ka kaila. Nganong imo mang gidawat kanang Parol, ha?” mitaas ang tingog ni Sonya kay nanumbalik sa iyang panumdoman nga basig si Alfonso, ug nia siya mibalik. No,!No! No! Dili mahimo nga mailhan siya ni Junny kay dugay na man niyang gipatuo ang bata nga ang iyang amahan dugay nang namatay. Nasilag gyud siya kang Alfonso ug dili gyud ni niya mapasaylo sa gibuhat niini kaniya nga gipakauwawan siya sa iyang mga kaliwat tungod kay wa madayon ang ilang kasal.

“Ma ako na ning ibitay didto sa pantawan, ha?” ni Junny nga gigamhan pa sa kalipay tungod sa parol nga bag-o pa gyud.

Wala na mosupak si Sonya kay didto na man si Junny sa pantawan nagsang-at sa higot sa parol.

GABII sa Pasko. Gipangandaman ni Sonya ang pag-anhi karon sa ilang balay sa amahan ni Junny. Iya kining sugaton sa balisbisan sa ilang balay ug dili gayud niya padayunon aron dili masayod si Junny nga namakak siya (Sonya) nga patay na ang iyang ( Junny) amahan. Apan nahaigking si Sonya dihang may mikupot sa iyang bukton.

“Merry Christmas, Son!” hinayng tingog ni Alfonso. “Nia ko aron mangayog pasaylo kay giisip na ra ba ko nimo nga patay na. Si Junny nga atong anak imo sang gipatuo nga patay na ko. Ang imong manghod nga dalaga, si Dona, maoy nagtug-an nako. Okey lang, Son. Ang importante nga nia ko karong Paskoha kay sa damlag mobalik na ko sa Dubai. Duna na koy negusyo didto.”

Wala motingog si Sonya. Nakita niyang mihangad si Alfonso sa pantawan.

“Uy, kanindot sa Parol, Son! Hayag kaayo ang suga!” tuaw ni Alfonso.

“Akoy nagsuga ana, Kuya,” matod ni Junny nga miduol sa wala ipaila niyang amahan.

Mitutok si Sonya sa parol nga binituon. Daw may hait nga suwab nga mihilhil sa iyang kasingkasing. Sa kalit daw nahilis ang iyang kasilag kang Alfonso. Wala tuyoa nga nahagakos siya sa lalaking hangtod karon iya pang gihigugma.

“Merry Christmas, Alfon! Sorry, ha, sa akong pagpamakak!” ni Sonya nga mihangad pag-usab sa nagbitay nga Parol nga binituon.