Managribal sa gugma

Naukay ang tibuok balangay dihang nagkasumpaki ang managsuong kaluha, sila Onyol ug Erwin, nga misangko sa dakong panaglalis.

Nagpaminti na si Onyol sa kalagot. Miibot siya sa iyang sundang kay buot niya handusan si Erwin. Si Erwin usab nga nakamatikod sa iyang igsuon nga lain nag tuyo kaniya milanit dayon sa iyang pinuti. Sugdan na unta nila ang mangilngig nga sangka apan salamat na lamang kay nahiabot si Ingko Galo, ang Barangay Kapitan sa maong dapit.

“Ayaw pagdali-dalia ang inyong mga dautang hunahuna, mga Undo,” matod ni Ingko Galo nga misakmit sa mga hinagiban sa managsuon. “Mga batan-on pa kamo. Gusto ba mo mamatayg sayo o mapriso ba hinuon? Ambi, unsa may inyong gi-awayan?

Naamang ang duruha nga daw gibati og kaulaw.

“Kuan man god, Kapitan,” mipahayag si Gonggong kay wala may timik ang managsuon nga iyang suod nga kabarkada. “Nagribal man god na sila sa gugma ni Sabel.”

“Susmaryosep, kana ra diay?” ni Ingko Galo. “Pastilan, ayaw lang intawon i-unong ang inyong kinabuhi niana lang butanga. Gawas pa, magsuon tawon mo!”

“Pagsabot-sabot lang god mo,” misagbat si Gonggong nga mitambag sa iyang suod mga higala.

Human mahusay nahibalik ang kanhing pagtinagdanay sa managsuong kaluha. Nanaghudyaka sila sa tindahan ni Manang Caring. Nag-inom ug nagsumsumay. Apan dihang nangabangog na ang kaluha, nalakbitan nila ang ngalan ni Isabel, ang matahom bulak sa ilang dapit sa Barangay Perlas.

“U-utang b-buot, B-Braddd,” ni Onyol ngadtong Erwin nga nagsusapinday na sa kahubog. “A-Ayaw t-tawon ipadayon i-imong ti-tinguha k-kang S-S-Sabel! A-Ako bayay n-nakauna n-nimo!”

“A-Apan, B-Bradddy,” tubag ni Erwin nga nagkanguhal. “G-Gimahal k-ko m-man sab siya, si si S-Sabel!”

“Buyno, diay akong sugyot aron malutas ninyo king problemaha,” misagbat si Gonggong. “Wa koy gilabanan sa usag usa ninyo. Suod ko kamong mga higala sukad pa kaniadto sa mga bata pa ta. Unsay maayo kon si Sabel na lang ang inyong pahukmon kon kinsa kaninyo ang iyang gihigugma?”

“A-Aw oooh! Okeyyy!” daling tubag ni Erwin.

“Ikaw, Bay Onyol?” ni Gonggong.

“O-Okey s-sab! I-Ikaw na god na, G-Gong!” ni Onyol.

HUMAN mahuwasi sa kahubog nagkuyog sa pagpamisita ang kaluha sa balay ni Sabel. Maoy ilang tinguha nga mahibaw-an kon kinsa gayud nilang duha ang gihigugma ni Sabel

Dihang dinha na sila sa atubangan sa dalaga.

“Sabel,” unang midiga si Erwin sa tingog nga mabination, “kon akoy imong mabana paningkamutan ko nga mahatagan ko ikaw sa tanan mong gusto.”

“Alang kanako, Sabel,” daling misagbat si Onyol. “Kon ako ang mahimo mong kapikas sa kinabuhi, dili ko ikaw pasagdan hangtod sa katapusang gutlo sa akong kinabuhi.”

“Salamat ninyo,” ni Sabel nga nagpahiyom dinuyogan sa iyang mga kandiis nga madanihon. “Natugkad ko ang kinasingkasing ninyong paghalad kanako, apan...”

“Apan unsa?” hapit magkadungan pagsukna ang duruha.

“Si kinsa kanamo ang imong gihigugma? Si Erwin ba o ako?” ni Onyol.

“Ha?! Aw, d-dili...” ni Sabel. “Ang tinuod, nagkahinigugmaay na mi si Gonggong. Dugay na kaming nagkasinabtanay. Nagsabak na man gani ko!”

Nanglipaghong ang managkaluha sa pagkadungog nila sa pamahayag ni Sabel. Nagpangawot na lang sila sa ilang mga tingkoy tungod sa gibati nilang kaulaw sa ilang kaugalingon.

(KATAPUSAN)