Hapit Una
Sa atong kultura ang personal nga relasyon gihatagan gyod og dakong importansya. Kining atong pagpangumusta sa uban, pananglit, nga mangutana kita kon diin sila gikan o asa sila paingon, dili dayon masabtan sa mga banyaga. Alang nila, nanghilabot na ta sa kinabuhi sa uban. Sa laing bahin, kon akoy pasultion, ang ilang pangumusta nga “how are you?” paagi lamang sa pagpatino nga aduna kitay mga utlanan - anaa ka diha ug dinhi ako. Diha lang ka, dinhi lang ko. Ang pangutana sa Pilipino nakigtagbo sa gipangutana.
Makita nato ang panaglambigit sa usag-usa diha sa ordinaryong pag-awhag nga “Hapit una”. Ang maong imbitasyon nagpasabot nga andam kita kanunay nga moabri sa atong panimalay ngadto sa uban. Wala nato igsapayan nga modisturbo kita kon naa tay pasudlon. Sa bahin sa ming-awhag, nagpasabot usab kini nga ang relasyon nato sa uban labaw pa kay sa atong mga himuonon sa balay. Maabiabihon gayod kita.
Naisturbo ang naandang dagan sa kinabuhi ni Juan nga Magbubunyag kay may laing magtutudlo ang mitumaw sa eksena. Pagkakakita niya kang Jesus dihadiha dayon miingon si Juan: “Tan-awa ang Karnero sa Dios.” Duha sa iyang mga sumosunod minunot kang Jesus ug nangutana sila kon diin siya nagpuyo. “Dali kamo ug tan-awa ninyo”. Miadto sila ug nakita nila ang iyang gipuy-an ug mihapit sila.
Wala ta masayod unsay nahitabo sa puloy-anan ni Jesus. Apan namunga kini diha sa pagpailaila ni Andres sa iyang
Binasi sa 1 Samuel 3:3-10, 19; Salmo 40; 1Corinto 6: 13-20; Juan 1:35-42
igsoon nga si Simon ngadto kang Jesus. Dili lamang kana. Miabot ang panahon nga ang ilang puloy-anan didto sa Capernaum maoy nahimong puloy-anan ni Jesus sa iyang publiko nga pagpangalagad. Nahimo silang suod sa Ginoo.
Ang pagpakigsuod sa Dios usa ka proseso ug usa ka panaw. Sa dili pa hanas si Samuel sa pag-ila sa tingog sa Dios, naglibog siya niini ug naaan niya nga tingog lang sa tawo. Gibansaybansay siya sa Ginoo hangtod nga nakaila na siya niini. Gipahapìt una siya. Nindot ang bunga sa paghapit sa Dios sa kinabuhi ni Samuel: “Midako si Samuel, ug ang Ginoo nag-uban kaniya ug walay nakawang sa tanan nga iyang gisulti.”
Kining atong pagkabinunyagan nakapadugtong kanato kang Jesus, sumala pa sa sulat ngadto sa mga taga-Corinto: “Nasayod ba kamo nga ang inyong lawas bahin sa lawas ni Cristo?” Kining maong kahimtang labaw pa sa gihisgotan nga “hapit una” kay nagpuyo na man gyod ang Ginoo sa tawo. Nahingpit ang kahalangdon sa tawo diha sa Espirito Santo. Tungod niini, likayan ang pagbuhat og mga malaw-ay nga butang kay sukwahi kini sa atong kahalangdon. Nagkanayon si San Pablo: “Ang ubang sala nga himoon sa tawo walay kalabotan sa iyang lawas, apan ang tawo nga makighilawas makasala batok sa iyang kaugalingong lawas.”
Matag adlaw giawhag kita sa Ginoo sa paghapit una. Pag-ampo ang tawag niini. Igsoon kini sa pamalandong. Mogahin kita og luna sa Dios sa atong hunahuna ug kasingkasing.