Nahugno nga tinguha

Sa dili madugay maadunahan na ako. Mao kini nagpasunding sa akong hunahuna samtang nagdigamo sulod sa kasarangan namong panimalay sa Lorega. Kini tungod sa paghanggat ni Alfredo kanako og kaminyoon.

Nailhan ko si Alfredo sa bar nga akong gialagaran isip mananayaw. Nadani dayon ako kaniya kay gawas sa iyang kaambongan, adunahan usab. Maila kini sa iyang postura nga napuno sa daghang alahas ug maanindot nga pamiste. Busa dihang nangulitawo kini kanako, wala ako magdugaydugay pagsugot. Ilabi na nga nagpasulabi usab sa akong pangisip niadto ang naghingapin namong kapit-os.

Taudtaod na ako ning maong pangita. Naahat ako pagsulod sa pagka GRO tungod kay wala man akoy hibangkaagan. Kutob lang intawon ako sa ikatulong ang-ang sa elementarya. Ako ang nag-atiman ni Nanay Juana nga dakong masakiton ug sa duha ko ka manghod, si Toper ug Riza, nga miabag kanako pinaagi sa pagpamasura. Dugay nang mitaliwan si Tatay Simeon nga hidat-ogan sa nahagbong nga container van nga gialsa sa kren didto sa pantalan diin kini nagtrabaho isip kargador.

“Uy, Day, kumusta na man mo si Afredo? Namatikdan ko sa nangaging gabii nga labing man kaayo mo?” ni Josephine pa nga kauban ko sa bar usa niana ka gabii.

“Nia, hapit na intawon mahaw-as ning lunangan nga atong nahimutangan…”

“Ang buot mong ipasabot nga makigminyo siya nimo? Kabulahan nimo, Luz, uy, nga nakaangkon kang Alfredo. Guwapo na, dato pa!”

“Ako na god ni, Day,” pagarpar ko. “Maayo gyud nang mamili tag dato aron dili ta magkalisod-lisod. He-he!”

Nianang pagkasunod adlaw gihagad ko ni Alfredo pag-uban kaniya sa ilang balay aron ipaila-ila sa iyang mga ginikanan. Apan nagduhaduha ako.

“Sige na, Honey, mangadto ta sa amo aron mahimamat ka nila ni Mama Ester ug Papa Lamberto.”

“Di lang ko, Hon, uy, mauwaw ko,” nako pa.

Apan mapugsanon si Alfredo hinungdang naahat ko paguban kaniya sa Mambaling. Nanakay mi sa iyang awto. Pero natingala ko kay usa man ka dapit sa mga eskuwater among hitangkaan. Mihunong mi niadtong usa ka eskinita.

“Nia dinhing inyo, Honey?” nako pa.

“Oo, Honey. Nganong mora man kag nahibu’ng?”

“Aw, kuan, susama man god ni sa among dapit… squatter’s area!”

“Mao gyud. Naa sa unahan ang among balay.”

Gipahiluna ni Alfredo ang kotse sa usa ka bakanteng luna kilid sa dalan. Nanganaog mi ug nanglakaw subay niadtong hagip-ot nga agianan padulong sa ilang pinuy-anan. Unya nahimuntog mi niadtong barungbarong nga ang ubang bahin gitaptapan lang og karton.

“Mao ning amoa, Honey,” ni Alfredo pa. “Naa tingali sila si papa ug mama sa su’d.”

Nahisama ko og kandelang nalanay sa akong gibaroganan samtang nagsud-ong sa gipuyan ni Alfredo. Ang tawo nga gituhoan kong makahaw-as sa among kalisod mas labi pa diayng musimos kay kanamo, nako pa sa hilom.

Wala madugay dihay tulo ka polis nga ming-abot. Nanagtion kini sa ilang armas ngadto kang Alfredo. Nakugang ko.

“Ayaw pagpakitag pagsukol, Alfredo Monte! Arestado ka! Nia mi da’ng arrest warrant sa kasong carnapping batok nimo!” nagkanayon ang usa sa tulo ka polis nga sa akong tan-aw maoy ilang pangulo. “Dugay na kaming nagpangita kanimo apan naglisod kami tungod sa imong kaidlas!”

Wala makalihok si Alfredo. Mipatara na lang siya dihang giposasan sa mananakop ang duha niya ka kamot.

“Pa-Pasayloa ko, Luz, nga wa motug-an kanimo sa tinuod kong pagka tawo,” ni Alfredo pa. “Gihimo ko kini tungod sa dako kong gugma kanimo!”

“Pagkawa ko magdahom nga karnaper diay ka, Alfredo! Nagtuo ko nga desente ug adunahan ka!” nako pa nga mamahayon ang panuni. “Abi ko bag ikaw ang makahaw-as sa among kalisod apan dili man diay!”

Daw sama sa buotang karnero nga minunot si Alfredo sa mga polis nga miubay kaniya paingon sa patrol car nga gipahiluna sa eskina duol sa awto niini.

(KATAPUSAN)