Gusto ni Sandra
L“ olo, unsa may diperensiya anang writer ug reporter?” ni Sandra, utso anyos, ngadto sa iyang apuhan nga si Lolo Nito nga maoy nagmaneho sa ilang gisakyang kotse. Ang apuhan maoy tigkuha sa apo sa eskuylahan inig pamauli mahapon. Ug mao poy tighatod mabuntag.
“Grade 2 pa man ka. Duna na diay moy leksiyon anang writer ug reporter?” matod ni Lolo Nito.
“Nakadungog man god kos mga maestra pag-recess ganihang buntag nga duna kunoy mga writer ug reporter nianha sa eskuylahan. G-interbiyo kuno sila,” ni Sandra.
“Curious na gyud kaayo ang kabataan karon,” tuaw ni Lolo Nito sa hilom. Mihukom siya sa pagpakig-estorya sa apo kay trapik man. Hinay ang pag-irog sa mga sakyanan ning pasado alas singko na sa hapon. Naa atbang sa Kapitolyo ang eskuylahan. Sa Banawa sila pauli sa balay sa mga apuhan ni Sandra nga puro retiradong mga magtutudlo. Naungot sila sa dalan M. Velez.
“Ang tanang reporter, writer. Pero dili tanang writer, re- porter,” ni Lolo Nito.
“Ang writer, Lo, generic name. Unya ang reporter, specific name!”
“Sakto, Inday!”
“Unsa may kasagarang sulaton sa writer?”
“Mga sugilanon. Puwede tinuod, kanang gitawag og true story o non-fiction. Pwede sab dili tinuod, kanang gitawag og fiction.”
“Unsa may sulaton sa mga reporter?”
“Kanang tinuod gyud nga nahitabo. Unya, e-report nila sa radyo o TV. Pwede sab ipatik nila sa mga mantalaan.”
“Kanang journalist, Lo, unsa man sab na sila?”
“Matang sab na sila sa reporter. Apan pwede sab sila mosulat og mga artikulo ug sugilanon.”
“Gusto unya kong mahimong writer, Lo!” ni Sandra nga nagpahiyom.
“Nganong ganahan man kang mag-writer?”
“Kay makasulat ko’g bisan unsa. Pwede tinuod og mugna lang sa akong hunahuna.”
“Unsa may ganahan nimong sulaton?” “Sugilanon nga fiction.” “Ngano man?”
“Kay mahimo kong gamhanan, Lo.”
“Ngano mang magamhanan man ka?”
“Ako may magbuot kon unsay mahitabo sa karakter sa sugilanon. Pwede himuon nakong dato o pobre. Pwede akong himuong guwapo o laksot. Pwede akong himuong maayo o dautan. Pwede akong patyon o buhion. Gamhanan ang magsusulat, Lo. Daw Diyos siya.”
“Bilib ko sa imong panghunahuna, Inday! Sa kalinghod pa sa imong pangisip duna na kay lawom nga kaalam nga wa sa ubang bata nga sama nimog pangidaron,” matod ni Lolo Nito nga nagpahiyom.
“Diha man god ko magtubo sa kiliran ninyong Lola Naty, Lo. Kanunay man kong kadungog sa inyong panagsultihan ni Lola. Silang Papa ug Mama Sabado ug Dominggo ra man moduaw nako.”
Nakatuaw sa hilom si Lolo Nito. Misantop sa iyang hunahuna nga ang bata nga igkauban sa mga tiguwang, matiguwang sab ang panghunahuna. Tua man god sa probinsiya ang trabaho sa ginikanan ni Sandra kay pulos magtutudlo sa eskuylahang publiko.
(KATAPUSAN)