Since we met

Nasabtan nako nga mapugsanon si Ramir sa iyang gusto nga magkabalikay mi. “Ayaw na paglaom, Ramir, nga mosugot ko sa imong gusto. It’s all over na gyud natong duha.”

Nagteks na sab si Ramir nako ug gireplayan ko siya. Gusto gyud nako nga mohunong na siya sa iyang tinguha nako.

“Final na ba gyud nang imo, Marlene?”

“Final na, Ramir. And please

tagai na kog kalinaw.”

Kahilakon ko. Gusto na gyud unta kong mohilak aron makasabot si Ramir nako. Apan kadaghan na ko mohilak tungod niya. Di na ko gustong mohilak pa tungod gihapon niya.

“Okey.”

Mao ra kini ang gireplay ni Ramir nako. Wa ko na siya replayi. Wa na sab siya moteks nako. Nakaginhawa kog luag. Morag kalit nga nawala ang kahuot sa akong dughan. Ug sa pagpanglabay sa mga adlaw, nagmalinawon na ko kay wa na gyud moteks si Ramir nako. Wa na ko niya samuksamoka.

Ang akong hunahuna ug kasingkasing natingob na ngadto kang Rowen. Kanunay ming nagpadalag messages sa usag usa. Kanunay sab ming nag-video call. Kanunay ming nagkitaay bisan dha lang sa screen sa selpon. Misaad ko sa akong kaugalingon nga kon wa na gyuy Covid-19, makigpanuroy ko kanunay kang Rowen, makigpangaon ko niya sa gawas.

Gusto kong ipabatyag kang Rowen nga nahigugma ko niya.

Unya, usa ka higayon nga nag-video call me, duna koy namatikdan sa iyang gisul-ob. Kalit kong gikulbaan.

“Nganong kana may imong gisul-ob, Rowen?”

“Marlene, it’s about time nga makahibawo ka kon unsa ko, kon kinsa ko. I tried my very best nga mahimo kong gawasnon sa akong nahi nahimutangan karon. But ang akong kasingkasing tua gyud sa Diyos. Ang Diyos ang angay kong higugmaon. Nia na ko ron sa seminaryo.” “M-Magpari ka, Rowen?” Nakahilak ko. Napakyas na sab ko sa ikaduha kong gugma.

“Moabot ang hustong higayon, ang hustong laki para sa imong kalipay, Te. Ang importante, nga makamao diay gihapon kang mahigugma.”

Migakos si Sheena nako dihang goisultihan ko siya sa tanan. Husto ang akong manghod. Unya nagpahiyomay mi.

(KATAPUSAN)