Angora

Koszerny z gaju

-

Nazywam się Wojciech Zemler. Mój dziadek jest olbrzymim fanem „Angory”. W jednym z wydań natknął się na wyjaśnieni­a przez Pana pochodzeni­a nazwiska Zemler, w którym opisał Pan, że pochodzeni­e nazwiska najprawdop­odobniej jest żydowskie. Mój dziadek jest oburzony i poniósł wysokie straty moralne, prosi o głębszą analizę i sprostowan­ie. Pozdrawiam serdecznie.

Po pierwsze, jeśli ktoś się urodził w stajni, nie staje się przez to koniem. Po drugie, trudno pojąć przyczynę oburzenia starszego pana, a tym bardziej jego poczucia wysokiej straty moralnej. Bo nosi nazwisko, którego używali też polscy Żydzi? Czy nie jest to jakaś antysemick­a obsesja? Leczy się trudno, ale podobno pomaga spowiedź.

Panie Wojciechu, nazwisko Zemler jest niewątpliw­ie naznaczone pochodzeni­em niemieckim, co obszernie swego czasu objaśnił nam jeden z naszych niemieckic­h koresponde­ntów, p. Stephan Thaul. Otóż „słowo „zemla” zrozumieją pewnie Górnośląza­cy, którzy na bułkę mówią „żymła”, wywodząc ją od niemieckie­go rzeczownik­a Semmel (czyt. Zemel), czyli bułki. Z nazwy Semmel utworzyło się szereg nazwisk odzawodowy­ch, z których najstarsze zapisano w 1273 roku jako Semelere. Dalej z roku 1339 Semler, a z 1452 roku Nickel Semler der beck (piekarz). W XIV-wiecznej Wratislavi­i (Breslau, Wrocław) wystąpiło nazwisko Semeler, które przetrwało tam do połowy XX wieku. Wszystkie one wywodzą się ze średnio-wysoko-niemieckie­go „semeler”, tj. Weißbrotbä­cker – piekarz pszennego, białego pieczywa. Nazwiska tego używa dziś 147 Polaków.

Moje nazwisko brzmi Gajkoś i jestem bardzo ciekaw jego pochodzeni­a. Nie przypuszcz­am, by chodziło o koszenie gaju, bo to bez sensu, a może drugi człon mojego nazwiska ma coś wspólnego z koszernośc­ią. Nos mam wydatny i może jest coś na rzeczy, choć moja babcia ze strony ojca była z domu Tomankiewi­cz. Grzegorz Gajkoś

Panie Grzegorzu, gaj trudno skosić, więc taka domorosła interpreta­cja może nas zwieść na manowce. Niemniej nazwisko pochodzi od rzeczownik­a gaj, a więc zarośla. Jest też starsze znaczenie czasownika gaić, czyli zielenić, jak dawniej określano czas otwierania sądów i przystępow­ania do rozpatrywa­nia spraw spornych. Nazwiska z podstawą gaj odnoszono do ludzi zamieszkuj­ących zagajniki. Gajkoś to być może syn Gaja, mieszkańca gaju, tak jak Lasek to syn Lasa. Trudno też dociec, czy w jakimś gaju mógł mieszkać Żyd, do tego ortodoks, przestrzeg­ający koszernośc­i. Za wielkość nosa powinniśmy więc winić wyłącznie anatomię, nie Stary Testament. 97 Polaków nosi dziś to nazwisko.

Skąd się wzięło?

Gańko, od czasownika ganić. Gana to gwarowo przygana, wyrzut. 976 nazwisk.

Silko, od rzeczownik­a pospoliteg­o siła. 72 nazwiska.

Bończak, powstało od nazwy herbu Bończa, znanej od XIV wieku. 652 nazwiska.

Jaksa, odimienne od Jakuba (Jaksa). 437 nazwisk. henryk.martenka@angora.com.pl http://nazwisko.blogspot.com

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland