Kim jest Rex? USA
Nowy szef dyplomacji amerykańskiej
Poprzednik Tillersona na stanowisku szefa koncernu Exxon Lee Raymond stanowczo sprzeciwiał się poglądowi, jakoby człowiek miał wpływ na globalne ocieplenie i był przeciwny jakimkolwiek międzynarodowym regulacjom. Kiedy szefem koncernu został w 2006 roku Tillerson, starał się on znaleźć jakieś kompromisowe stanowisko między interesami korporacji naftowej a stanowiskiem opinii publicznej wyrażającej troskę o jakość powietrza, którym oddychamy. śniał, że Rosja stanowi zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych.
Tillerson w czasie przesłuchań w Senacie starał się akcentować własne stanowisko, odmienne od wyrażanego przez prezydenta Trumpa. Opowiadał się za utrzymaniem sankcji amerykańskich wobec Rosji, był przeciwny uznaniu aneksji Krymu przez Rosję, w przeciwieństwie do Trumpa był przeciwny zerwaniu umowy z Iranem dotyczącej programu atomowego oraz był przeciwny wyposażeniu Japonii i Korei Płd. w broń nuklearną. Pozytywnie wypowiadał się o Transpacyficznym Partnerstwie TPP, z którego Trump wycofał Stany Zjednoczone. Poparł sprzeciw rządu USA wobec budowy baz chińskich na Morzu Południowochińskim. Tillerson zdecydowanie nie
W trakcie przesłuchań niektórzy senatorowie wyraźnie naciskali na Tillersona, by wymusić na nim ostrzejsze antyrosyjskie opinie. M.in. senator Marco Rubio mówił o naruszeniu praw człowieka w Rosji, zbrodniach rosyjskich w Syrii i pytał: – Czy Władimir Putin jest zbrodniarzem wojennym? Na co Tillerson odpowiedział: – Nie użyłbym takiego określenia. To są bardzo, bardzo poważne oskarżenia. Potrzebowałbym mieć więcej informacji, zanim wyrażę jakiś wniosek.
Generalnie rzecz ujmując, Tillerson w swoich wypowiedziach przed Senatem zajął wobec Rosji bardziej twarde stanowisko, aniżeli to, jakie wyrażał prezydent Donald Trump. Tillerson odmówił krytykowania naruszania praw człowieka w Chinach, Arabii Saudyjskiej i na Filipinach. Zgodził się z poglądem Trumpa, że nadszedł czas, by spojrzeć świeżym okiem na sprawy zagraniczne.
Wielu senatorów, zwłaszcza z Partii Demokratycznej, wyrażało obawy, że Tillerson zajmuje zbyt miękkie, zbyt pojednawcze stanowisko wobec Rosji, i zapowiedziało, że będą głosować przeciw jego kandydaturze na sekretarza stanu. Republikanie natomiast poparli jego kandydaturę. Senator Bob Corker, przewodniczący senackiej Komisji Stosunków Międzynarodowych, powiedział: – Pan Tillerson szefował globalnemu przedsiębiorstwu zatrudniającemu 75 tys. osób. Ma rozbudowane stosunki w całym świecie i rozumie rolę przywództwa Stanów Zjednoczonych w świecie. Wyraził przywiązanie do amerykańskich wartości, do odbudowy amerykańskiej wiarygodności przez wzmocnienie starych sojuszy i budowę nowych.
Komisja senacka Stosunków Międzynarodowych zatwierdziła kandydaturę Tillersona na sekretarza stanu większością zaledwie 1 głosu 11:10. Natomiast Senat zatwierdził jego kandydaturę głosami 56:43. Większość demokratów głosowała przeciw. Było to najmniejsze poparcie dla sekretarza stanu w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Na przykład Henry Kissinger w 1973 roku miał 7 głosów przeciwnych, zaś Condoleezza Rice w 2005 roku – 13 głosów.
1 lutego 2017 r. wiceprezydent USA Mike Pence w obecności prezydenta Donalda Trumpa dokonał w Gabinecie Owalnym zaprzysiężenia Rexa Tillersona jako sekretarza stanu. Oczekuje się, że Tillerson wraz z sekretarzem obrony Jimem Mattisem i sekretarzem spraw wewnętrznych Johnem Kelleyem będą tworzyć zespół, który będzie miał duży wpływ na politykę zagraniczną Białego Domu.