Cebula
Wydawałoby się, że sprawa jest prosta – szczypiorek do jajecznicy, młoda cebulka do twarożku razem z rzodkiewkami, a cebula do gotowania zup czy duszenia mięs. Można ją dodawać do ziemniaków, śledzi, smalcu.
Pochodzi z Azji Środkowej. We Francji występuje jej tak bogata różnorodność, jak paleta impresjonistów. Używa się jej do gotowania legendarnej zupy cebulowej, ale na tym nie kończy się zastosowanie tego warzywa. francuskiej chętnie przygotowywano wątróbkę cielęcą z cebulą lub też cebulę gratin – zapiekaną w mleku, maśle, z gałką muszkatołową, tartym serem z Alp lub z wulkanicznej Owernii – z Cantal – posypaną bułeczką, z dodatkiem białego wina i podsmażonymi na chrupko listkami szałwii.
Wady i zalety
Na początek niedogodności. Przez cebulę niemiło pachną nią ręce. Podobnie jak w przypadku czosnku nieprzyjemny zapach skutecznie usunie sok z cytryny. Druga sprawa to łzy. Są tacy, którzy twierdzą, że otwarcie ust i oddychanie nie nosem, lecz ustami w trakcie jej krojenia chroni przed płaczem.