Prawda o rysunkach

Powiedz mamie, powiedz tacie

Dzieci chcą znać zdanie dorosłych na temat swoich rysunków. Dlatego nie wolno ich oglądać pobieżnie, tylko należy znaleźć czas na to, żeby z pociechą dłużej na temat jej dzieła porozmawiać. Zawsze przekazujemy nasze prawdziwe wrażenia i skupiamy się na szczegółach. Mały artysta czuje się wówczas dostrzeżony i doceniony. Specjaliści polecają omawianie konkretów zarówno podczas chwalenia, jak i zwracania uwagi na to, co nam się nie podoba.

Gdy coś nam przypadnie do gustu, możemy powiedzieć: „Podoba mi się... np. dobór kolorów, kształt samochodu czy dokładnie dociągnięte kreski”. Nie wolno zachwycać się na siłę, bo dziecko traktowane w ten sposób będzie w dalszym życiu oczekiwało tego samego od wszystkich wokół i może mieć problem z przyjmowaniem krytyki.

Z kolei jeśli usłyszy, że jakiś element rysunku nam się nie podoba, wtedy oswoi się z tym, że ludzie mają różne upodobania oraz że zdarza się, iż nie każda wykonana praca się udaje. To w przyszłości będzie skutkować siłami do ponawiania realizacji nie do końca udanych przedsięwzięć.