Jigdum

To tradycyjna dyscyplina sportowa w południowoazjatyckim państwie o nazwie Bhutan. Polega na rzucaniu włócznią do celu. Jest nim drewniana tarcza o średnicy 60 cm i szerokości 4 cm, oddalona od rzucającego o ok. 35 metrów. Zawodnicy ciskają w nią drewnianymi oszczepami o długości ok. 45 cm – zwężonymi na środku, z dwoma zaostrzonymi czubkami. Pod tym względem wyróżnia się dwa rodzaje jigdum – w pierwszym rzuca się normalną włócznią, w drugim dwuzębem. Każde trafienie premiowane jest punktami. Gra trwa do 25 punktów. W zmaganiach muszą brać udział przynajmniej dwie osoby. Zawodnicy to głównie młodzi mężczyźni na co dzień zajmujący się wypasaniem bydła. Jigdum towarzyszą różne, często zabawne zakłady. Dla przykładu, przegrany musi okrążyć piechotą całe pastwisko. Najczęściej jednak stawia wygranemu posiłek lub wino.

Kłobuk to miękki pilśniowy kapelusz będący często elementem męskiego stroju ludowego. Zwykle mianem tym określa się czarne kapelusze górali podhalańskich, ale także nakrycia głowy innych górali karpackich oraz mieszkańców innych regionów, także kobiet. Kapelusze u górali żywieckich nazywano strzechoczami, ze względu na przypominające strzechę charakterystyczne podwinięcie ronda. Produkowali je wiejscy rzemieślnicy, tzw. kłobucznicy. Trzyletnia Hania i dopiero co wyklute pisklątko.