Wchłonęła nas PO
Z Nowoczesnej odeszli: Joanna Scheuring-Wielgus, Joanna Schmidt, Ryszard Petru
się pani wypowiadać na temat osób niepełnosprawnych.
– W Klubie Poselskim Nowoczesnej od ponad dwóch lat obowiązuje zasada, że to prezydium klubu decyduje o tym, kto zabiera głos, prezentując oświadczenie klubu. W wypadku dwóch ustaw na temat niepełnosprawności głos został przydzielony trzem osobom, ale nie mnie. Dokładnie identyczna sytuacja ma teraz miejsce ws. debaty nad wynagrodzeniami. Głos został przydzielony posłom: Misile, Truskolaskiemu i Zembaczyńskiemu, a nie Ryszardowi Petru, który zajmował się tą sprawą i chciał o niej mówić. Zapytałam o powody niedopuszczania nas do głosu – usłyszałam, że działamy na szkodę klubu i dlatego podjęto taką polityczną decyzję.
– Może Petru jest już politycznie zgraną kartą? – Nie mam takiego wrażenia! – Założy pani nowe ugrupowanie? – Na razie zamierzam cieszyć się wolnością. Moja decyzja nie była pochopna. Przez pół roku walczyłam o Nowoczesną taką, jaką zakładałam na Torwarze. Mój głos był głosem niesłyszalnym w partii. Jedyne mile widziane w Nowoczesnej głosy to te przytakujące Katarzynie Lubnauer. Moja niechęć do Nowoczesnej narastała.
– Poinformowała pani przewodniczącą Lubnauer o swojej decyzji?
– Poinformowałam tak jak wszystkich. Pierwszą osobą, której obwieściłam, że zamierzam opuścić Nowoczesną, był mój mąż. Powiedziałam mu to we wtorek wieczorem, a on skomentował to krótko: „Nareszcie!”. Wszyscy pozostali dowiedzieli się później. Poprosiłam członków swoich struktur, żeby nie odchodzili z Nowoczesnej. Katarzyna Lubnauer przez ostatnie pół roku nie znalazła chwili na rozmowę ze mną, wiec teraz ja nie znalazłam powodu, by o swojej decyzji poinformować ją z wyprzedzeniem. – Nie wstąpi pani do PO? – Nie. Weszłam do polityki, sprzeciwiając się PO. Chcę nowej jakości w polityce, a PO-PiS jest synonimem polityki, której najzwyczajniej nie lubię. Ze Schetyną i z Lubnauer jako liderami PO i Nowoczesna nie pokonają PiS. Trzeba iść szerzej i nie kopiować partyjnego zamordyzmu PiS. – Co dalej? – Potrzebne jest nowe ugrupowanie polityczne, bliskie ludziom, wartościom, problemom, zakorzenione w ruchach miejskich, założone oddolnie, które nie będzie ugrupowaniem średniowiecznym jak PO i Nowoczesna. – Powstanie? – Myślę, że po wyborach samorządowych takie ugrupowanie powstanie. W powietrzu czuć, że coś powinno się wydarzyć. Czas na nową rewolucję pokoleniową i jakościową. Większość polityków w parlamencie to ludzie, którzy są w polityce od 1989 r. Przez te wszystkie lata świat i Polska się zmieniły – ale oni chyba tego nie zauważają. – Partia z Biedroniem i Nowacką? – Byliby wartościami dodanymi dla nowego ugrupowania.