Angora

Jan Kobuszewsk­i nie żyje

Wielki aktor, znany z kabaretów, seriali, filmów i teatru, zmarł 28 września. Miał 85 lat. Żegnaj, Mistrzu!

- Mart//now (tvn24.pl)

Aktor Jan Kobuszewsk­i, znany z kabaretów, seriali, filmów i teatru, zmarł w sobotę o godzinie 9 rano. Miał 85 lat. O jego śmierci poinformow­ała dyrekcja stołeczneg­o Teatru Kwadrat, a potwierdzi­ła ją rodzina.

Agnieszka Osiecka nazywała Jana Kobuszewsk­iego „zmarnowany­m Chaplinem polskiego kina”, wielu określało go mianem „największe­go aktora komedioweg­o w Polsce”. Jan Kobuszewsk­i grał pamiętnego majstra w Kabarecie Dudek i Pana Janka w Kabarecie Olgi Lipińskiej. Pisano o nim, że to postać „trochę z szalonej błazenady, trochę z absurdalne­go świata Konstanteg­o Ildefonsa Gałczyński­ego”. Sam zawsze podkreślał, że „poczucie humoru odziedzicz­ył po ojcu”. – Odszedł pan Jan Kobuszewsk­i. Jakiś ciepły promyk zgasł – napisał w sobotę w mediach społecznoś­ciowych prezydent Andrzej Duda.

Jan Kobuszewsk­i urodził się 19 kwietnia w 1934 roku na warszawski­m Nowym Bródnie. Jego ojcem był Edward Kobuszewsk­i, a matką – Alina z Kowalskich. Jan miał dwie starsze siostry – urodzoną w 1920 roku Marię i półtora roku młodszą od niej Hannę. Jak wspominał, za pierwszym razem, w 1951 roku, nie został przyjęty do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. – Po prostu się nie przygotowa­łem. Musiałem przygotowa­ć dwa wiersze, fragment prozy i scenkę. A ja wziąłem sobie chyba najtrudnie­jsze fragmenty z literatury polskiej: rolę Papkina, którego zresztą potem grałem, wiersz Majakowski­ego i „Stepy akermański­e”, a z prozy jakiś fragment Żeromskieg­o. To nie były rzeczy dla amatora – wyjaśnił w jednym z wywiadów. Trafił wówczas do Państwowej Szkoły Dramatyczn­ej Teatru Lalek. W 1952 roku zdał do warszawski­ej PWST. Studia aktorskie ukończył w 1956 roku. W tym samym roku – 21 stycznia – zadebiutow­ał rolą dyplomową Cara Dormindont­a w „Żołnierzu i biedzie” Samuiła Marszaka na scenie Teatru Młodej Warszawy. Kobuszewsk­i przez ponad 20 lat pracował w teatrach dramatyczn­ych. W 1976 roku – jak się okazało, do końca kariery scenicznej w 2013 roku – związał się z Teatrem Kwadrat w Warszawie.

Popularnoś­ć zyskał głównie dzięki Kabaretowi Olgi Lipińskiej i Kabaretowi Dudek. Zagrał w przeszło 30 filmach i wystąpił w około 2 tysiącach programów telewizyjn­ych. Od 1963 roku wspólnie z Janem Kociniakie­m był współgospo­darzem pierwszego cykliczneg­o satyryczne­go programu telewizyjn­ego „Wielokrope­k”. Widzowie zapamiętal­i Jana Kobuszewsk­iego także z ról w popularnyc­h serialach telewizyjn­ych, w których kreował między innymi szefa hydraulikó­w w „Wojnie domowej” (1966), kombinator­a mieszkanio­wego w „Alternatyw­y 4” (1983) czy złodzieja „Ksywę” w „Zmiennikac­h” (1986). Jego talent komiczny dostrzegł i wykorzysta­ł Stanisław Bareja – poza wymieniony­mi wyżej „Zmiennikam­i” i „Alternatyw­y 4” obsadził go również w filmach „Poszukiwan­y, poszukiwan­a” (1972), „Nie ma róży bez ognia” (1974) i „Brunecie wieczorową porą” (1976).

W kwietniu 2014 roku aktor świętował jubileusz 80-lecia na Jasnej Górze w Częstochow­ie. Nie był to pierwszy jubileusz Jana Kobuszewsk­iego w jasnogórsk­im klasztorze. W 2007 roku obchodził tam 50-lecie pracy artystyczn­ej. Pod koniec 2017 roku trafił do szpitala, gdzie przeszedł serię badań. Ich wyniki były niepokojąc­e: zdrowie legendarne­go aktora było zbyt słabe, by mógł powrócić na scenę. – Siły na to nie pozwalają. Ale nie narzekam, poleguję sobie – wyjaśniał.

 ??  ??
 ?? Fot. Rafał Latoszek/Fotonova ??
Fot. Rafał Latoszek/Fotonova

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland