Nastaw się na oduczanie. To wymaga pokory

– pomimo swojego doświadczenia. Nastaw się na oduczanie – to wymaga pokory. Słuchaj i przyglądaj się, zamiast opowiadać swoje historie, bo one nie są sexy dla młodych. Mów językiem korzyści, mów, do czego mógłbyś się przydać. Spróbuj zorientować się, jaka jest potrzeba pracodawcy, i wstrzelić się w nią. Pogódź się z elektroniką i nowymi mediami, bo bez tego nie dasz rady; pogódź się też z faktem, że nie dorównasz w tym młodym. O wszystkim decyduje nastawienie. Jeśli wchodzisz w rolę ofiary, dostaniesz to, czego oczekujesz. Nikt nie chce mieć w pracy człowieka, który narzeka i jest pełen goryczy.

Bądź lekki – ciałem i duchem. Biegaj, ćwicz, rozciągaj się, bądź elastyczny. Badania neurologiczne dowodzą, że aktywność fizyczna przenosi się na lekkość myślenia, na świeże pomysły, komórki wolniej się starzeją. Świat cię pokocha pod warunkiem, że będziesz fit. Dziś nie zdobywa się już pracy przez CV, lecz przez relacje, także te z sieci. Mógłbym napisać instrukcję, jak nie dostać pracy w każdym wieku: „wyślij 100, 500, 1000 niczym niewyróżniających się CV”.

Jeśli będziesz lekki i elastyczny, to nawet jeśli spotkasz się ze stereotypowym, krzywdzącym cię myśleniem u pracodawcy – ominiesz ten problem z łatwością. Podłączysz się do takiej czy innej sieci i będziesz szukał. Zamiast mówić, że świat jest podły i niesprawiedliwy, napiszesz parę fajnych wpisów na Twitterze. Kiedy ktoś je zalajkuje, odezwiesz się do niego, podziękujesz za lajka i zapytasz, czy może mógłbyś się do czegoś przydać.