MIASTO I OGRÓD NAD WISŁĄ

Pięć nowych budynków nad tunelem Wisłostrady, olbrzymia zielona altana nazywana „miejskim dachem”, park linearny oraz kaskadowe tarasy nad rzeką

– tak nabrzeże Wisły w rejonie skweru Kahla widzą architekci z pracowni WXCA, która wygrała konkurs na zaprojektowanie dalszego ciągu bulwarów wiślanych

Architekci mieli do zaprojektowania obszar od mostu Świętokrzyskiego do Cypla Czerniakowskiego. Szczegółowo potraktowany wkonkursie miał być długi na około 400 metrów rejon skweru Kahla, czyli zielony teren między wjazdem na most Świętokrzyski awylotami tuneli Wisłostrady przy moście średnicowym (dla fragmentu promenady położonego dalej wystarczyło zaproponować tylko rozwiązania koncepcyjne).

Architekci zWXCA podzielili ten obszar na trzy pasma. Pierwszym są kaskadowe bulwary nad samą Wisłą, które mają być miejscem spotkań. Za nimi, wgłąb nabrzeża, rozciągać ma się rodzaj parku linearnego. Jest podzielony na kilka stref powiązanych z nowymi budynkami, które mają stworzyć pierzeję ulicy Wybrzeże Szczecińskie. – Jesteśmy przekonani, że zasadne jest takie doprowadzenie miasta do rzeki – mówił Szczepan Wroński zWXCA.

Pracownia naszkicowała pięć nowych budynków. Po południowej stronie mostu średnicowego, na terenie dawnych kortów, zaproponowała obiekty ocharakterze sportowym: halę do squasha lub tenisa, basen itp. Jeden z nich miałby stanąć nad jezdnią Wisłostrady wstronę Żoliborza.

Po północnej stronie linii kolejowej projektanci widzą miejsce na 50metrową dominantę z hotelem lub aparthotelem. Żeby zrobić miejsce na ten budynek, znajdujące się dziś wtym rejonie rampy tunelu Wisłostrady zostałyby schowane pod ziemię, a sam tunel zostałby przedłużony za most średnicowy. Na odzyskanym terenie, między przyszłym hotelem a bulwarami, architekci zaplanowali skwer sportów miejskich.

Po sąsiedzku, na północ od osi ul. Jaracza, powstałby budynek o funkcji naukowo-oświatowej. Na poziomie parteru byłby przecięty na ukos pasażem na osi ul. Jaracza. Pomiędzy nim a bulwarami znalazłoby się miejsce na pawilon gastronomiczny.

Dalej stanąłby budynek nazywany Miejskim Centrum Wydarzeń o charakterze konferencyjno-widowiskowym. Z racji tego, że powstałby nad tunelem Wisłostrady, byłby realizowany z budżetu miasta. Sercem gmachu byłaby wielofunkcyjna sala pozwalająca na organizację imprez dla ponad tysiąca osób. Otaczałyby ją głębokie podcienia, poprzez które budynek byłby powiązany zparkiem linearnym i najbardziej niezwykłym elementem całego zespołu zabudowy – wysoką na kilkanaście metrów altaną opartą na filarach w kształcie paraboli. Ten „miejski dach”, jak nazwali go architekci, byłby stelażem dla kilkunastu gatunków pnączy. Projektanci podpowiadają, że można by tam organizować imprezy sportowe, kulturalne, targi śniadaniowe, koncerty. Na pewno byłby to magnes przyciągający ludzi nad bulwary.

Ostatnim elementem układanki nad rzeką jest budynek w miejscu dzisiejszych rozwidlających się jezdni mostu Świętokrzyskiego. Architekci proponują zgrupować je po północnej stronie, na osi ul. Zajęczej, aby zrobić miejsce na nowy budynek. Pomiędzy nim a gmachem przy „miejskim dachu” powstałby plac.

Pracownia WXCA, która zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie, zdystansowała konkurencję. Jury nawet nie przyznało drugiej nagrody, tylko dwie równorzędne trzecie. – Urzeka-jąca jest dbałość o detal – zachwycał się wiceprezydent Warszawy Michał Olszewski.

Jurorzy zastrzegli jednak, że dominanta przy moście kolejowym jest nieuzasadniona, a pomysł przebudowy nasypu na ażurowy wiadukt (tak architekci chcieli powiązać obiekt sportowy ze skwerem sportów miejskich) jest nierealistyczny. – Będziemy rozmawiać, ale dominanty chcemy bronić – zapowiada Wroński.

WXCA jako rozwiązanie koncepcyjne dla dalszych rejonów bulwarów zaproponowało, zgodnie z założeniami konkursu, schowanie Wisłostrady wtunelu na wysokości parku Rydza-Śmigłego. To rozwiązanie na odległą przyszłość, bez konkretnych harmonogramów wwieloletnim programie inwestycyjnym miasta. Zwycięską koncepcję opracował zespół: Szczepan Wroński, Małgorzata Dembowska, Krzysztof Moskała, Paweł Wolanin, Aleksandra Adamczyk. Architekt krajobrazu: Krzysztof Herman