Gazeta Wyborcza - Regionalna (Stoleczna)
RODZIC MECZU NIE OBEJRZY
Mecze bez kibiców? Znają to fani piłki nożnej, którzy po burdach na stadionie oglądają mecze swoich drużyn przed telewizorem. Na pomysł zamykania meczów dzieci i młodzieży wpadli zaś działacze stołecznego związku koszykówki. To sposób na awanturujących się rodziców
– I tak długo zwlekaliśmy z wprowadzeniem przepisu w życie. To trudny, ale jedyny sposób, by rozwiązać problem z awanturującymi się rodzicami – powiedział Michał Gbur, przewodniczący Wydziału Gier iDyscypliny WOZKosz.
A problem złych zachowań rodziców narasta. Gbur podkreśla, że zeszły rok był pod tym względem rekordowy. Niechlubnych przykładów jest sporo, a niesfornych rodziców ma niemal każdy młodzieżowy stołeczny klub koszykówki.
Walka na boisku i trybunach
Niedawnym przykładem nagannego zachowania rodziców młodych koszykarzy jest listopadowy mecz MKS Pruszków ze szkolnym Gim 92 Ursynów. Na parkiecie rywalizowali 16-latkowie. A na trybunach – rodzice. Jedna zmatek wyzywała młodą i początkującą sędzię.
– To była mama chłopca z drużyny zUrsynowa. Nie reagowała na próby uspokojenia. Wyzywała sędziów, nie oszczędziła nawet kobiety, a po meczu oberwało się nawet trenerowi z Pruszkowa. Gdyby sędzia miała zapis audio z tego wydarzenia, mogłaby oddać sprawę do sądu – mówi Michał Gbur.
Innym zdarzeniem, które mogło wpłynąć na zmiany w regulaminie, był incydent z grudniowego turnieju mikołajkowego w Pruszkowie. Jeden z rodziców zwyzywał 15-letnią uczącą się pracy sędziego córkę jednego z działaczy. Był to mecz 11- i 12-latków.
Do podobnych zdarzeń doszło wRadomiu i Wołominie. Dlatego od teraz władze związku mogą zdecydować o tym, że klub nie będzie mógł zaprosić rodziców na trybuny. Jeżeli organizator w trakcie kilku meczów uzna, że kłopot się powtarza – zamknie mecz dla publiczności. – Zastosujemy odpowiedzialność zbiorową. Nawet jeśli kłócił będzie się jeden rodzic – deklaruje Gbur. Za porządek na trybunach pod groźbą kar ma odpowiadać klub-gospodarz.
Obelgi: norma czy incydent?
– Zwykłe dogadywanie to jedno, ale krzyki, przekleństwa, wulgarne gesty to norma – mówi Ewa zWarszawy. Ma 28 lat, sędziuje od pięciu. Zaczynała od meczów rozgrywek młodzieżowych, a dziś jest przeciwna wpuszczaniu rodziców na mecze dzieci.
– W naszym warszawskim okręgu sędziuje dużo kobiet. Co pokazuje dziecku tata, który krzyczy z trybun iwyklina kobietę? Że wolno to robić. Ostatnio byłam świadkiem, jak chłopcy w meczu do lat 14 urządzili sobie pyskówkę z sędziami, już schodząc do szatni – opowiada.
– Rodzice często mają przerost ambicji. Dzieci w wieku 13 czy 14 lat muszą mieć z koszykówki zabawę, a nie starać się wygrać za wszelką cenę, by zadowolić rodziców. Żal mi tych dzieci, bo rosną na gwiazdy, które nie potrafią zakończyć meczu bez faulu niesportowego czy technicznego – dodaje Ewa.
Innego zdania jest Magda Lewandowska, założycielka szkółki koszykarskiej Lajkers i trenerka młodzieżowej drużyny dziewcząt MUKS Piaseczno.
Wmaju opisaliśmy, że na meczu 13-latek zaatakował ją jeden z rodziców: szarpał, awanturował się, złapał za ręce. Dlatego że chwilę wcześniej poprosiła jednego z chłopców, by nie przeszkadzał koleżankom w grze.
Trenerka przekonuje jednak, że to tylko przykry incydent. – Zazwyczaj jest naprawdę przyjemnie. Na przykład wOstrołęce, gdzie rodzice witają nas ciastem. Śmiejemy się, że głupio nam wygrywać, taka jest tam sielanka.
Dodaje jednak, że każdy incydent trzeba piętnować. – Jeśli jakiś rodzic krzyczy na sędziego, który nierzadko pracuje z pasji, jeśli pozwala sobie na takie zachowanie wobec młodej kobiety, powinien zostać ukarany. Raz na meczu przywitają cię ciastem, a raz – niestety – obelgami.
Rodzice sponsorują
Jest też inna strona medalu. – Niektóre kluby żyją i funkcjonują tylko dzięki rodzicom. Koszykówka stała się dość drogą zabawą – tłumaczy Dominik, tata jednego z zawodników młodzieżowego zespołu spod Warszawy.
Iwylicza: – Buty do koszykówki dla nastolatka to koszt co najmniej 200 zł. Do tego dochodzą koszulki, stroje meczowe. A czasem rodzice zrzucają się jeszcze na opłatę dla sędziego i dojazd zespołu na mecz, jak również na pensję dla trenera.
Problemem wWarszawie są także opłaty za halę. Choć kluby młodzieżowe mogą czasem liczyć na specjalną zniżkę, i tak za wynajem muszą zapłacić ok. 150zł za godzinę. Dla porównania: w Pruszkowie za taką samą halę zapłacą trzy razy mniej.
Część klubów szkolących dzieci i młodzież musi radzić sobie, pozyskując dotacje z miasta bądź od drobnych sponsorów, a niekiedy są to firmy, które prowadzą rodzice. – Nie można pozwalać na incydenty, ale odsuwanie rodziców to zły pomysł – dodaje Dominik. Podkreśla wagę edukacyjnej roli klubu. – Z rodzicami trzeba rozmawiać. Ale na to nie ma często czasu i pieniędzy – kończy.
Wwarszawskim okręgu działa 40 koszykarskich zespołów młodzieżowych dziewcząt i chłopców.