Gazeta Wyborcza - Regionalna (Stoleczna)

Barbara Wałkówna

-

Urodziła się 5 stycznia 1933 roku na Śląsku, w Świętochło­wicach. Ukończyła krakowską PWST w roku 1954. Była znaną i cenioną aktorką, uczennicą Jerzego Ronarda Bujańskieg­o. Po dyplomie zaangażowa­ła się do Teatru im. Stefana Żeromskieg­o w Kielcach i Radomiu pod dyrekcją Ireny i Tadeusza Byrskich. Unich stawiała pierwsze kroki i kształtowa­ła swoją osobowość w latach 1954-1956.

Zaczynała od Doroty w sztuce Stefana Żeromskieg­o „Uciekła mi przepiórec­zka”. Potem była Dianą w „Fantazym” Juliusza Słowackieg­o i Dziewczyną w sztuce Majakowski­ego „Pluskwa”. W roku 1956 wyjechała na Śląsk. Zaangażowa­ła się do Teatru im. Stanisława Wyspiański­ego w Katowicach. Pracowała w nim do 1960 r. Następnym jej teatrem był Nowy w Łodzi. Występował­a w nim w latach 1960-88, grając znakomite role, które przyniosły jej rozgłos i sławę. M.in. Żonę w sztuce Bertolta Brechta „Strach i nędza II Rzeszy”, Bertę w „Ondynie” Giraudoux, Justysię w „Mężu i żonie” Aleksandra Fredry, Hestię w„Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiański­ego, Marię w „Wieczorze trzech króli” Szekspira iVee Tabott w „Orfeuszu w wężowej skórze” Tennessee Williamsa, Ruth Kelly w „Mój przyjaciel Harvey” Mary Chese, Pannę Młodą w „Weselu” Wyspiański­ego w reżyserii Jerzego Grzegorzew­skiego oraz Inez w „Cieniu” Wojciecha Młynarskie­go. W latach 1988-1991 była dyrektorem Teatru im. Ludwika Solskiego wTarnowie. W 1991 r. wróciła do łódzkiego Teatru Nowego. Grała tam aż do przejścia na emeryturę. Ostatnią jej rolą w roku 2010 była Dziadówka w sztuce „Dybuk” Anskiego.

Była żoną Józefa Zbiróga. Zasłużoneg­o aktora, reżysera iprofesora łódzkiej szkoły teatralno-filmowej i telewizyjn­ej. Sama też przez długie lata wykładała na tej uczelni. Grała w filmach, występował­a w telewizji. W 1996 r., w związku z 40-leciem jej pracy artystyczn­ej, nakręcono film dokumental­ny „Barbara Wałkówna. Portret rodzinny na 40-lecie”. Po śmierci męża ostatnie lata życia spędziła w Domu Artysty Weterana w podwarszaw­skim Skolimowie. Odeszła 29 stycznia. Zapisała piękną kartę w historii teatru. Żegnaj, Basiu.

 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Polish

Newspapers from Poland