Gazeta Wyborcza - Regionalna (Stoleczna)
Jasiu, dostałem taki cynk...
Wtym roku mija 80 lat od otwarcia toru na Służewcu. Po obecnym torze pierwsze konie pogalopowały 3 czerwca 1939 r. – Ale to 74. sezon wyścigowy, bo była przerwa na lata wojny – tłumaczy Sylwester Puczen, rzecznik Toru Służewiec. – Dzisiejsze otwarcie to ważne wydarzenie dla mieszkańców Warszawy. A także dla wyścigowców, którzy wracają po zimowej przerwie, kiedy musieli rozstać się z tym miejscem i emocjami, jakie dają konie – dodaje rzecznik.
Co pan, nie pytasz, co mam w torbie?
Emocje dają nie tylko dżokejom, ale iwidzom. Pan Jan ma 80 lat, od 60 regularnie przychodzi na Służewiec. Na głowie ma kapelusz, pod szyją krawat. Siedzi przy stoliku na parterze trybuny honorowej, spodziewa się czterech kolegów. – Co pan, nie pytasz, co mam wtorbie? – mówi i pokazuje na brązową reklamówkę leżącą na stole. Pytam. – Pół litra i kubeczki – odpowiada ipokazuje flaszkę i jednorazowe tekturowe kubki. Przy sąsiednim stoliku czterech starszych panów siedzi przy kubeczkach plastikowych, jest też kaszanka w pozłotku, korniszon i musztarda, leje się wódka.
Pan Jan obstawia „septymę”. – Muszę trafić pierwszego konia w każdej z siedmiu gonitw – tłumaczy. Ale ma wątpliwości co do faworyta jednego z biegów. Zjawia się pan Tadeusz, również koneser wyścigów. – Jasiu, dostałem taki cynk, że czwórka jest słaba – doradza równolatkowi. Cynk przyszedł od trenera jednej ze stajni. Pan Tadeusz pokazuje wydrukowany post z Facebooka. Jeden koń urósł aż pięć centymetrów, ale nie nabrał masy. Inny dochodzi do siebie po operacji krtani. Pan Jan obstawia wkońcu szóstkę. Na grę przeznaczył dzisiaj 1028 zł, za tyle kupuje los. – Ja jestem gruby gracz – mówi skromnie.
Pan Tadeusz jeszcze się zastanawia, jaki zakład kupić. – Mam faworyta, ale to jest młody koń, a jego stajnia ma najlepsze wyniki dopiero pod koniec sezonu – tłumaczy. Jeśli założy „trójkę”, to będzie musiał wytypować konie, które zajmą w gonitwie pierwsze, drugie i trzecie miejsce. Jeśli zdecyduje się na „porządek”, wystarczy, jeśli wskaże dwóch zawodników, którzy wdowolnej kolejności jako pierwsi przekroczą metę. Na zakłady przeznaczył 250 zł.
Jedni przyszli dla emocji, inni na zakładach starają się zarobić. Debiutanci grają za 5 zł, weterani potrafią wyłożyć nawet tysiąc. Na Torze Wyścigów Konnych Służewiec rozpoczął się jubileuszowy sezon gonitw.
Kasjerka czeka na młodzież
Wśród widzów jest też młodzież. Ola stoi pod płotem zpiwem wdłoni, zerka na tor. Jest pierwszy raz. Zupełnie się nie zna, wyciągnęli ją znajomi. Gra za 5 zł. Typuje tylko zwycięzcę.
– Młodzi już tak chętnie nie przychodzą, astarzy powoli się wykruszają – tłumaczy pani z kasy. Nie zdradza imienia, prosi, by ją nazywać „starą kasjerką”. Bilety sprzedaje od 30 lat.
Milena zazwyczaj obstawia te konie, które są najspokojniejsze, ale wtrzeciej gonitwie obstawiła trójkę na chybił trafił. – Ja bardziej dla emocji – tłumaczy. Pani Ula gra dla zabawy. – Obstawiam zwycięzcę za 5 zł. Nie znam się aż tak bardzo, żeby grać za więcej – tłumaczy.
– Bomba w górę! – obwieszcza spiker na start gonitwy. Na początku publiczność jest spokojna, ale im bliżej mety, tym głośniej robi się na trybunach. – Dawaj, siwek, dawaj! – krzyczy Roma. Stoi na ławce i kibicuje swojemu faworytowi. Siwek wygrywa. Roma na Służewiec przyszła z rodziną. – Siostry nie grają, bo są niepełnoletnie. Tata dobrze obstawił porządek w poprzedniej gonitwie – opowiada.
Przed gonitwą konie prezentowane są na padoku. Pan Mirek przygląda się im uważnie. – Czwórka jaka piękna. Piątka ma spocone pachwiny, widać, że ją dobrze rozgrzali – opowiada przed trzecim biegiem. Przy pierwszym kupił losy za 30 zł. Trafnie – wygrał 192 zł. Ale nie zawsze jest tak dobrze. – Tu się przychodzi dla emocji, ale miło, jak się coś wygra – kończy filozoficznie pan Mirek.