Drzewo łez nie płacze, bo uschło

Wierzba płacząca, którą posadzono na pl. Grzybowskim w 75. rocznicę wybuchu powstania w getcie, uschła na badyl. Miała być żywym pomnikiem matek żydowskich i polskich.

– Drzewo to ma przypominać o miłości, bólu i cierpieniu żydowskich matek, które w tych nieludzkich czasach zmuszone były oddawać swoje dzieci, aby je ocalić i o matkach polskich, które dały tym dzieciom nowe życie – tłumaczyła dwa lata temu Gouda Tancer, dyrektorka Teatru Żydowskiego, założycielka Fundacji Shalom i pomysłodawczyni żywego pomnika, który już nie żyje. Sadzonka się nie przyjęła, drzewo łez uschło.

Radna Warszawy Agata Diduszko-Zyglewska zapytała w interpelacji o uschnięty pomnik. „Upamiętnienie w postaci drzewa jest ważne nie tylko ze względu na sam przedmiot pamięci, ale też na nowatorską (w kontekście większości kamiennych pomników) i ekologiczną formę, dlatego byłabym wdzięczna za wsparcie tego cennego pomysłu przez posadzenie w tym miejscu innej sadzonki” – napisała.

– Zaproponowałam, żeby miasto posadziło drzewo w ramach nasadzeń, które i tak planuje. Wtedy nie łączyłoby się to z dodatkowymi kosztami – dodaje Diduszko-Zyglewska.

Jej interpelacja od niemal miesiąca czeka na odpowiedź Zarządu Zieleni. My też się nie doczekaliśmy.

Drzewo łez zasadzone dwa lata temu przez Goudę Tancer jest częścią większego projektu Fundacji Shalom. Kolejnym żywym pomnikiem miałby być park ocalałych z Holocaustu. Dyrektorka Teatru Żydowskiego razem z Agatą Diduszko-Zyglewską i stołecznym konserwatorem zabytków Michałem Krasuckim szukają odpowiedniego miejsca. – Część drzew mogliby posadzić potomkowie ocalałych, część mogłoby sfinansować miasto. Każde drzewo miałoby tabliczkę z imieniem i nazwiskiem osoby ocalonej – tłumaczy radna Diduszko-Zyglewska.

– Staramy się znaleźć miejsce w okolicy dawnego getta – mówi Krasucki. – Mogłyby to być tereny kolejowe, ale są poza gestią miasta. Obecnie rozważamy teren w pasie ul. Okopowej.

Urzędnicy zapowiadają, że jeśli uda się znaleźć odpowiednie miejsce, pierwsze drzewa zostaną posadzone już jesienią.

l

FOT. KUBA ATYS / AG • Po wierzbie-pomniku została tylko tabliczka