Marek Gaszyński (1939–2023)

Aż trudno w to uwierzyć – opuścił nas na zawsze Marek Gaszyński. Wszechstronnie utalentowany, dusza towarzystwa. A tak niedawno jeszcze widzieliśmy się na świątecznym spotkaniu weteranów Klubu Studenckiego „Stodoła”. Cóż, życie jest okrutne.

Marek był dziennikarzem, prezenterem radiowym, autorem wielu publikacji. W latach 1958–1962 razem z Witoldem Pogranicznym pracowali w Rozgłośni Harcerskiej. Cały czas związany z Polskim Radiem, w latach 2006–2007 był prezesem Radia dla Ciebie.

Napisał teksty do wielu piosenek, najbardziej znane to: „Gdzie się podziały tamte prywatki” (muz. Ryszard Poznakowski), „Nie zadzieraj nosa” (muz. Seweryn Krajewski) i „Sen o Warszawie” (muz. Czesław Niemen). Ta ostatnia piosenka to nieoficjalny hymn kibiców Legii Warszawa.

Jest też Marek autorem wielu książek i albumów, tematy przewodnie to przeważnie jazz i big-beat. Jedną książkę muszę wymienić – „Pan Tadeusz Jazz, czyli krajobraz po bitwie”. Jest to historia polskiego jazzu z lat 1945–1959 w sześciu księgach wierszem. Nieżyjący już wybitny trębacz jazzowy Tomasz Stańko stwierdził: „To wielka sztuka opisać polski jazz i wszystko, co go otaczało, wierszem, trzynastozgłoskowcem. Markowi się to udało i za to Mu chwała”.

Marek grał też świetnie w brydża. I m.in. napisał na melodię „Upływa szybko życie”, co następuje:

„Więc póki karty mamy i póki chęć jest w nas, To gramy, gramy, gramy! Niech nikt nie mówi »pas«. Ten czas wspólnie spędzony to nasz najlepszy czas, Więc gramy, gramy, gramy, dopóki siła w nas”.

W 2015 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2020 r. – Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Zabrzmi to być może banalnie, ale taka jest prawda – nie zapomnimy, Marku, o Tobie. Spoczywaj w spokoju.

FOT. IGOR MORYE / AG