MISTRZOWIE SAMI UŁOŻYLI PUZZLE SWOJEJ HISTORII
Największe kariery sportowe najczęściej rozpoczynają się od historii okupionej łzami i upokorzeniami. Najlepszym przykładem Robert Lewandowski. On swój marsz na futbolowy szczyt rozpoczął, siedząc zapłakany w samochodzie mamy pod stadionem Legii Warszawa, gdy dowiedział się, że przestał być zawodnikiem stołecznego klubu. Może w nieco mniej dramatyczny sposób swoją historię rozpoczął Bartosz Kurek. Atakujący siatkarskiej reprezentacji Polski w 2014 roku został odesłany do domu przez Stephane’a Antigę przed mistrzostwami świata, by cztery lata później wrócić i pod wodzą Vitala Heynena zdobyć tytuł oraz odebrać statuetkę dla MVP turnieju. Z zainteresowaniem słuchamy takich historii, ale dzisiaj każdy z nas jest w stanie rozpocząć swoją sportową drogę. Statystyki pokazują, że ponad 25 procent Polaków, czyli ponad dziewięć milionów osób, w swojej codzienności znajduje miejsce na aktywność fizyczną. Trzeba też pamiętać, że to, co sprawia nam radość i daje satysfakcję, doceniamy w momentach, gdy zostaje nam odebrane. Nie namawiam do walki z systemem, ale obecna sytuacja w naszym kraju skłania do refleksji.
Analizując wydarzenia w siatkarskiej Pluslidze bardzo często posiłkuję się opiniami trenerów, z którymi pracowałem w przeszłości. Jednym z nich jest Gheorghe Cretu, który prowadził mnie w Cuprum Lubin, a poza tym był również zatrudniony w Olsztynie i Rzeszowie. Rozmawiałem z nim o PGE Skrze Bełchatów i Asseco Resovii. Zastanawiałem się, dlaczego drużyny tak mocne personalnie i ze stabilnym budżetem, mają problem ze wskoczeniem na wyższy poziom, by kilka kolejek przed zakończeniem rundy zasadniczej zagwarantować sobie miejsce w play-off. Analizując sytuację drużyn zawsze staram się brać pod uwagę statystyki, zestawienia personalne, model pracy trenerów i możliwość ich reakcji w momencie słabszej postawy drużyny. Cretu zwrócił mi uwagę na bardzo ciekawą kwestię, o której często zapominam. Trudno jest bowiem krzyczeć na klasowych zawodników za każdym razem, gdy nie idzie, czy zmieniać plan mikrocyklu treningowego. Czasami warto pogrzebać w ludzkiej psychice. W końcu głowa jest ważna nie tylko w sporcie i nie chodzi mi wyłącznie o amerykańskie podejście: „You can do it”. Cretu zwrócił mi uwagę na to, jak istotnym narzędziem do pobudzenia zawodników jest to, by wrócili myślami do przeszłości i by celebrowali każdy dzień, w którym mogą profesjonalnie uprawiać sport, zarabiając przy tym pieniądze. W naszej rozmowie zostawiliśmy na boku potencjał sportowy i możliwości niektórych zawodników, a skoncentrowaliśmy się na metodach wyjścia z kryzysu. Jeden dobry trening, poprawne zagranie, lepsze relacje z kolegami w szatni – takie małe rzeczy, a potrafią zdziałać cuda. Nie możemy pomijać w tym wszystkim etosu pracy. Roberta Lewandowskiego czy Bartosza Kurka postrzegamy jako wielkich mistrzów sportu, ale ich historia również składa się z tysięcy małych puzzli, które sami musieli dopasować.
Dzisiaj, jako kibic polskiego sportu, budząc się rano szukam motywacji, by pomimo panujących obostrzeń, znaleźć możliwości, czas i odpowiednie nastawienie do tego, by 60 minut ze swojego dnia poświęcić na aktywność fizyczną. Patrząc w lustro, szukam słów, które mogłyby nazwać moją radość wynikającą z faktu, że cały czas mam szansę żyć aktywnie. Drobne rzeczy jak wyjście na basen, na rower, do parku czy wyjazd na narty, były w świadomości Polaka czymś tak naturalnym jak poranny spacer do piekarni. Właśnie, gdy wszystko jest w normie, nie doceniamy tego aż tak bardzo, a wysiłek fizyczny traktujemy jak żmudny obowiązek. Nieraz nie pomagają kampanie społeczne, apele celebrytów czy sportowców zachęcających do aktywności fizycznej. Dziś zdajemy sobie sprawę z tego, że pandemia zabrała nam coś więcej niż możliwości rozwoju na poziomie ekonomicznym czy gospodarczym. Zabrała nam również coś, co pomagało osiągnąć wewnętrzny spokój – uprawianie sportu w różnych miejscach. P olska sportem stoi, a kreatywność moich rodaków w kwestii poszukiwania nowych rozwiązań w byciu aktywnym sportowo wywołuje uśmiech na mojej twarzy. Szukają luk prawnych, które pozwolą w tym przedziwnym czasie żyć aktywnie. Choć dla wielu jest za późno i nie zostaniemy już mistrzami świata czy olimpijskimi, to każdy jest w stanie wygrać ze swoimi słabościami. Jeżeli mam się doszukiwać plusów pandemii, to na pewno w tym, że ten czas stał się dla wielu Polaków idealnym momentem, by najpierw zmusić głowę, a później swoje ciało do fizycznego wysiłku. W tych czasach hasło „W zdrowym ciele, zdrowy duch” nabiera zupełnie nowego znaczenia.