SPORT W CZASACH QR
Pierwsze pytanie po przyjeździe ekipy TVP Sport do Oberstdorfu: „Ilu Was jest? Dziewięć osób? Dobrze, dostaniecie jedno miejsce w biurze prasowym na skoczni i jedno na stadionie biegowym. Pasuje?”
Musi, innego wyjścia nie ma. Przestrzeń, w której mieściło się kiedyś 100 osób, teraz może przyjąć 20. Niemiecka przezorność i porządek oficjalnymi sponsorami mistrzostw świata w Oberstdorfie. Choć granica przesady chyba jednak mocno przekroczona. Test PCR za 90 euro co sześć dni, trzy razy w trakcie mistrzostw. Pomiędzy – test antygenowy za 45 euro co dwa dni, łącznie cztery razy. Łatwo policzyć – każdy przyjeżdżający na całe zawody zostawi tu 450 euro. W sumie ponad 2 miliony euro wpłynie do kas niemieckich laboratoriów. To się nazywa inwestycja w gospodarkę.
Adam Małysz kilka tygodni temu szacował, że Polski Związek Narciarski za badania wszystkich swoich kadr zapłaci w tym sezonie 600 tysięcy złotych, ale to były pobożne życzenia. Kwota wzrośnie, o minimum 200 tysięcy. I jeszcze w nocy człowiek spać nie może, bo ciągle zerka w ten przeklęty telefon, czy wyniki może już nadeszły. Po grudniowej przygodzie w Oberstdorfie nasza kadra zmieniła wewnętrzne przepisy i rozłożyła podróż na więcej samochodów. W każdym góra dwóch zawodników i przyjazd prosto na badania, a dopiero później do hotelu. Takie to wariackie czasy. Takie czasy, że swobodniej niż na skoczni czy trasach biegowych porozmawiamy z zawodnikami… w kolejce do badań. Sznurek akredytowanych kończy się kilkadziesiąt metrów za halą lodową, w której się testujemy. Całe szczęście, że wiosna i słońce, nikt się przynajmniej nie przeziębi. Trenerzy trochę pomstowali, że mocno specyficzny jest ten społeczny dystans i może bezpieczniej gdyby kontrole przyjeżdżały do hoteli, w których zakwaterowani są sportowcy. Nie udało się. Za to kiedy widzimy się na skoczni, to dzielą nas zasieki. I weź to wszystko zrozum.
Dla gospodarzy najistotniejsze, że nie tylko laboratoria na całej tej zabawie nie stracą. Organizatorzy zaczerpnęli inspirację z wimbledońskich kortów i już w 2019 roku ubezpieczyli mistrzostwa świata w narciarstwie od nieprzewidzianych wypadków, które mogą prowadzić do zamknięcia trybun albo odwołania zawodów. Pozazdrościć szklanej kuli. Szef komitetu Moritz Beckers-schwarz nie chce zdradzić, ile to kosztowało, ale zapewnia, że bankructwo nikomu nie grozi. Roczna polisa na Wimbledonie – przedłużana od 2004 roku to do niedawna był wydatek rzędu 2 milionów dolarów. Podrożeje ta usługa, na bank. Ale to było na marginesie. Najistotniejsze w tym wszystkim, że każda wielka impreza sportowa nieuchronnie wprowadza nas w realia nowego, innego życia (obym się mylił). W świat QR kodów, które pozwalają wsiąść do autobusu, otworzyć drzwi do hotelu, wejść na stadion. Oczywiście pozwalają tylko wtedy, gdy działają. A działają, jeśli wcześniej przejdziesz test na covid… i masz solidnie naładowany telefon. Tak jest w Oberstdorfie, tak będzie na Euro czy igrzyskach olimpijskich.
Moi koledzy z TVP Sport niedawno uczestniczyli w e-naradzie z organizatorami Tokio 2020(1). Pewnie słyszeliście, o playbooku, czyli zbiorze zasad, który uporządkuje nasze olimpijskie życie. Niezaszczepieni – a nie ma przecież szans, by do lipca szczepionka dotarła do wszystkich uczestników – już 14 dni przed przylotem do Tokio będą musieli się poddać swego rodzaju izolacji. Wymagane będzie zainstalowanie aplikacji śledzącej, codzienne uzupełnianie zdrowotnego kwestionariusza i brak w tym czasie podróży zagranicznych. Po lądowaniu w stolicy Japonii wypełnimy kolejny specjalny formularz, w którym zadeklarujemy gdzie, i o której godzinie będziemy każdego następnego dnia… przez dwa tygodnie. A wolno być tylko na obiektach olimpijskich, w hotelu i najbliższym parku, celem – to cytat – zaczerpnięcia świeżego powietrza (w największej metropolii świata, całkiem zabawne).
W tym czasie nie wejdziesz do restauracji, nie skorzystasz z komunikacji miejskiej – metra czy taksówki. Nie wolno. No i nie porozmawiasz z polskim medalistą olimpijskim, jeśli nie przewidzisz dużo wcześniej jego sukcesu. Nie będzie możliwości, by szybko przeskoczyć z siatkówki na judo, widząc że Julia Kowalczyk wygrywa pojedynek za pojedynkiem i ma szanse na finał. Nie wysłałeś zgłoszenia, nie masz kodu QR, nie wchodzisz na obiekt.
Cała magia igrzysk się ulotni, magia pieniądza za to wciąż będzie działać. Pod płaszczykiem bezpieczeństwa organizatorzy zadecydowali na przykład, że na stanowisku komentatorskim może zasiadać tylko jeden komentator, nie dwóch. Choć przecież obaj i tak będą niemal codziennie badani i sprawdzani, elektronicznie śledzeni. Nie. Jedno stanowisko – jeden komentator. Chcesz duetu – kup drugie, obok. Oczywiście, za grube tysiące euro.
Szybciej, zdrowiej, drożej – nową ideę olimpijską czas wyryć w kamieniu.