Struś pędziwiatr z Coimbry
Tiago Alvesa trudno jest dogonić. Boleśnie przekonali się o tym obrońcy Legii i Widzewa.
Cisza. Tiago Alves, delikatnie podcinając piłkę nad bramkarzem, jakby wydał komendę dla 18 tysięcy ludzi na trybunach, by na chwilę zamilkli i dali się Portugalczykowi delektować dźwiękiem piłki wpadającej do siatki. Kilka sekund wcześniej, przy gwarze trybun, milknącym z każdym krokiem Alvesa w kierunku bramki, pomocnik przejął piłkę na własnej połowie i ruszył z kontratakiem. Minął obrońcę, później biegł przez kilkadziesiąt metrów z piłką przy nodze, nie dając się nikomu wyprzedzić i spokojnie wykończył akcję.
Ale to już było
W maju 2019 roku urodzony w Coimbrze gracz uciszył stadion Widzewa, strzelając gola na 1:0 dla Olimpii Grudziądz w meczu, którego stawką był awans do I ligi. Gdyby nie jego dobra gra i fenomenalny rajd zakończony bramką, możliwe, że RTS awansowałby na zaplecze ekstraklasy rok wcześniej. Blisko dwa lata później Tiago Alves przeprowadził bliźniaczą akcję, tylko już w barwach znacznie silniejszego klubu i w spotkaniu ze znacznie mocniejszym rywalem. Ale skutek był podobny. Gol Portugalczyka dla Piasta sprawił, że Legia musiała się pożegnać z rozgrywkami o Puchar Polski i marzeniami o podwójnej koronie w sezonie 2020/21. Gdyby kibice byli na stadionie, pewnie też przez moment zrobiłoby się cicho. – Chwilę po bramce napisałem mu SMS, że gdzieś już taką akcję widziałem. Odpisał krótko, uśmieszkiem, więc wie, o co chodzi i pamięta – zdradza Mariusz Pawlak, były trener Olimpii, obecnie pracujący w Wiśle Puławy. – Ten gol to cały Tiago. Zawsze imponował szybkością i umiejętnością gry jeden na jeden – charakteryzuje byłego kolegę z zespołu Ariel Wawszczyk, grający dziś w Motorze Lublin.
Skreślony przez Raków
On też spotkał się z Portugalczykiem w Grudziądzu. Wystarczyło kilka treningów, by koledzy z Olimpii zaczęli się zastanawiać, czy ktoś nie wprowadził Tiago Alvesa w błąd i nie oszukał go, sprowadzając do klubu grającego na trzecim poziomie rozgrywkowym w Polsce. – Był po prostu za dobry – śmieje się dziś Wawszczyk. Wysokie umiejętności na pewno pomogły pomocnikowi zaaklimatyzować się w nowym zespole. – Ale nie tylko dlatego. To po prostu pozytywny chłopak. Dobrze mówi po angielsku, więc nie miał problemu z dogadaniem się w najważniejszych sprawach – mówi Wawszczyk. Czasem jednak angielski nie wystarczał. W trakcie integracyjnego wyjścia, co zrozumiałe, większość rozmów toczyła się po polsku, ale Tiago zupełnie to nie przeszkadzało i siedział z kolegami do samego końca. – Pozytywny gość – wspomina gracz Motoru.
Wspólnych wypadów z drużyną nie było jednak wiele, bo Portugalczyk szybko się z Olimpii zwinął. Zresztą od początku taki był jego cel. Był tak zdeterminowany i pewny tego, że uda mu się wyrwać do lepszego klubu, że nawet nie szukał mieszkania w Grudziądzu i przez cały pobyt mieszkał w hotelu, a właściwie w ośrodku wypoczynkowym Marina tuż przy Wiśle. Podobno nawet dobrze się nie rozpakował, bo czuł, że za chwilę znów musiałby wkładać rzeczy do walizki i ruszać w dalszą podróż. – Do każdego treningu podchodził tak, jak do meczu. To bardzo ambitny zawodnik – mówi Pawlak.
Gdyby nie ambicja, pewnie Tiago Alves trzymałby się od Polski z daleka. Dwa lata przed przyjazdem do województwa kujawsko-pomorskiego Tiago Alves był testowany przez Raków. Ale po dwóch tygodniach treningów trener Marek Papszun stwierdził, że Portugalczyk nie pasuje do jego koncepcji i z transferu nic nie wyszło.
Nie wiadomo, czy dziś szkoleniowiec częstochowskiego klubu żałuje swojej decyzji, czy nie, ale Portugalczyk raczej nie narzeka na wybraną przez siebie ścieżkę. Po półtora roku w Gliwicach powoli zaczyna odgrywać w zespole Fornalika coraz większą rolę. – A stać go na jeszcze więcej. Potrzebuje tylko minut, by się rozwinąć i pokazać pełnię możliwości – kończy Pawlak.