CHODZI O SZUKANIE CZY GRILLOWANIE?

Gigantyczne śledztwo w sprawie korupcji nazywane aferą melioracyjną, w którą zamieszani mogą być też ludzie robiący interesy z PZPN, trwa już ponad pół roku, lecz na razie wynika z niego tylko tyle, że CBA wchodzi do związkowych biur, gdzie przeszukuje, sprawdza i zabezpiecza dokumenty. No i oczywiście surowo zapowiada przeanalizowanie zgromadzonego materiału „w toku toczącego się postępowania”. Na razie nie ma mowy o zatrzymaniach ludzi związanych z kierownictwem związku. Jakimś cudem przedostające się jednak do wiadomości publicznej newsy w rodzaju: funkcjonariusze pojawili się w mieszkaniu sekretarza generalnego PZPN Macieja Sawickiego, albo – to już rozpalający wyobraźnię przeciek z poprzedniego tygodnia – „doszło do przeszukania u Jakuba Tabisza, wiceprezesa Cracovii, członka zarządu PZPN” robią jednak wrażenie. I powinny robić. Po to przecież robi się przecieki.

To, że PZPN ma problem, wiadomo od dawna. Oczywiście punktem zwrotnym w najnowszej odsłonie długiej historii był legendarny wpis na Twitterze Zbigniewa Bońka po pierwszej turze ubiegłorocznych wyborów prezydenckich, w złym świetle przedstawiający elektorat Andrzeja Dudy, co uderzyło w interesy partii rządzącej. To był tylko sygnał do wcześniej szykowanego natarcia. Władza państwowa zawsze próbowała mieć nadmierny wpływ na władzę piłkarską. Widzę w tym pozostałość z czasów PRL, kiedy prezes federacji musiał być człowiekiem z błogosławieństwem – choć w tym zestawieniu to dyskusyjne określenie – Biura Politycznego PZPR. W wolnej Polsce właśnie PZPN spośród wszystkich związków sportowych najskuteczniej wymykał się spod kontroli rządu. Z oczywistego powodu – nie był uzależniony od państwowych dotacji, potrafił na siebie zarabiać i jeszcze sporo odkładać na kupkę. Próby ingerowania były utrudnione także dlatego, że federacja zawsze mogła liczyć na lojalne wsparcie UEFA i FIFA. A to wiązało się już z groźbą użycia swoistej broni atomowej, bo gdy krajowa władza za bardzo właziła w sprawy związkowe i nasyłała kuratorów, ze Szwajcarii zawsze płynął do Polski jasny sygnał: oczywiście możecie w swoim kraju przejmować pełną kontrolę nad PZPN, ale my was możemy wyrzucić z naszych rozgrywek. I tego argumentu politycy niezmiennie boją się jak ognia, no bo jak potem wyborcom wytłumaczyć, dlaczego reprezentacja Polski nie może rozgrywać międzypaństwowych meczów?

Władza państwowa w dobieraniu się do skóry piłkarskim działaczom musi więc stosować bardziej wyrafinowane metody. Istnieje jedna sprawdzona recepta – FIFA i UEFA nie przeszkadzają, jeżeli sprawy mają podłoże kryminalne, a celem akcji państwowych służb jest postawienie nieuczciwych ludzi przed sądem. Aby to zrobić, trzeba zgromadzić dowody na ich działanie niezgodne z prawem. Albo przynajmniej próbować mocno sugerować, że coś jest na rzeczy. Teraz właśnie jesteśmy na takim etapie. Niedomówienia i podrzucane mediom wątki to wspaniała pożywka do snucia domysłów. „Czynności były wykonywane między innymi w siedzibie PZPN, podmiotu zajmującego się doradztwem gospodarczym, a także jednego z krakowskich deweloperów” – czytamy w komunikacie Centralnego Biura Antykorupcyjnego z poprzedniego tygodnia, kiedy służby uznały, że skoro w mediach przez parę miesięcy cisza, to warto ponownie nagłośnić działania, choć zarazem żadnych konkretów nie podano. „Jeden z krakowskich deweloperów”. O kogo chodzi? Cóż to za fantastyczne pole do spekulacji! Podobnie jest z tajemniczym świadkiem, który dostarczył organom ścigania pretekstów do prześwietlania dokumentów PZPN. Zeznania składał w czerwcu, w lipcu i w sierpniu ubiegłego roku, a CBA do gabinetów piłkarskich działaczy weszła we wrześniu i to następstwo terminów nie jest oczywiście przypadkowe. Kim jest ów tajemniczy świadek, który obciąża niektórych ludzi z PZPN? Przynajmniej na obecnym etapie śledztwa pozostaje anonimowy, ale oczywiście znamy działaczy, którzy popadli w niełaskę obecnych szefów związku, łącznie z tym najważniejszym. Odtrąceni mają doskonały powód, żeby teraz próbować się odegrać. A czy ich zeznania mają odpowiednią siłę rażenia? Poczekajmy na efekty śledztwa.

Na razie egzamin zdaje efekt osaczenia. PZPN poddaje się kontroli i nawet nie protestuje, bo prokuratura zlecająca czynności powołuje się na poważną aferę melioracyjną, a na terenie Zachodniopomorskiego ZPN działał przecież były arbiter Łukasz B., zresztą syn szefa tamtejszych struktur piłkarskich. Łukaszowi B. zarzuca się, że jako prezes fundacji All Sports Promotion podpisywał kontrakty na usługi reklamowe z Zakładami Chemicznymi Police SA. Na mocy umowy do koszykarskiego AZS Koszalin miało popłynąć około 2,5 mln złotych, ale trafiło tylko 600 tysięcy. To był punkt zaczepienia. CBA zaczęła prześwietlać kontrakty zawierane z PZPN także przez inne podmioty, na przykład przez bydgoską firmę Mikrotel należącą do brata Zbigniewa Bońka. Nie wiem, czy na ludzi zarządzających piłkarską federacją padł blady strach, bo to zależy, czy rzeczywiście mają oni coś na sumieniu. Nie ulega natomiast wątpliwości, że powtarzające się kontrole (coś w stylu: nie znacie dnia ani godziny) nie pozwalają im spać spokojnie. Długotrwałe grillowanie może być równie dojmujące jak stawianie zarzutów i oskarżanie.