Handel obwoźny
Pod koniec marca kilkadziesiąt reprezentacji przemierzało wzdłuż i wszerz Europę, by rozgrywać mecze eliminacji mistrzostw świata. Mimo wielkiego zainteresowania tymi wydarzeniami, uwadze kibiców nie umknęły też podróże dwóch panów zbierających oferty i obietnice finansowe najbogatszych klubów świata. Byli to Mino Raiola – agent Erlinga Brauta Haalanda oraz ojciec napastnika Borussii Alf-inge. Norweski piłkarz jest teraz najgorętszym towarem na rynku transferowym. Co prawda ma jeszcze ważny kontrakt w Dortmundzie, ale kto zabroni bogatym wydać ze dwie setki milionów euro?
Raiola z Haalandem seniorem rozpoczęli handel obwoźny w Barcelonie, następnego dnia przenieśli się do Madrytu, a stamtąd polecieli do Anglii. Ich hiszpańska trasa była bardzo krytykowana, bo zwykłym obywatelom ograniczono prawa do przemieszczania się. Ale ich to nie dotyczyło, podróże służbowe są wyjątkiem. Historia relacji Raioli i Barcelony obfituje w zdrady, podstępy i wyłudzenia. Zaczęła się od burzliwego transferu Ibrahimovicia w 2009 roku. Agent przytulił wtedy 3 miliony euro prowizji i miał obiecane 10 procent rocznych zarobków Szweda. Ibra szybko uciekł do Włoch, poobrażał kolegów (najmocniej Pepa Guardiolę), ale Raiola i tak wymusił na klubie wypłacenie 9 milionów za trzy sezony, choć Szwed występował w Barcelonie przez jeden. Sześć lat później obiecał Katalończykom Paula Pogbę i słowa nie dotrzymał. Tak samo było później z Marco Verrattim i Matthijsem De Ligtem. Same puste obietnice i zwodzenie. Wyciągnął za to z klubu największą nadzieję La Masii – Xaviego Simonsa i sprzedał go PSG. Z kimś takim nie powinno się prowadzić rozmów. Co jednak zrobić, skoro w stajni ma tak świetnych piłkarzy? Dla nich wielkie kluby szybko zapomną o nieporozumieniach, zaciągną kolejne długi, zrujnują się, ale nie odpuszczą.
Rozniosły się plotki, że Raiola i Haaland senior życzyli sobie po 20 milionów euro prowizji, a dla piłkarza 30 milionów rocznej pensji, nie licząc oczywiście wielkiej kwoty transferowej dla Borussii. Agent nazwał to fake newsami, ale znając go, wszystko jest możliwe. No i znane jest powiedzenie: „Wierzę tylko w zdementowane informacje”... Każdemu z odwiedzanych klubów (w Anglii jeszcze oba Manchestery, Liverpool i Chelsea) przedstawiano oczekiwania, a one miały zaprezentować długoletni plan wobec napastnika i budowy wokół niego potężnego zespołu. Wszystkie odpowiadały w podobnym tonie, że są zainteresowane, ale mocno ucierpiały na pandemii i złote czasy rekordowych transferów, prowizji i płac już minęły.
Czyżby? Dwie federacje podały kilka dni temu sumy, które wydały ich kluby tylko na prowizje od lutego 2020 roku do lutego 2021. W Anglii 320 milionów euro – najwięcej Chelsea (41,3 mln), Manchester City (35,4) i Manchester United (34,9). Mimo kryzysu, było to o 11 milionów więcej niż rok wcześniej. W przypadku Włoch kwota okazała się trochę niższa od poprzedniej, ale i tak wysoka – dokładnie 138 015 594 euro. Najwięcej wydał Juventus (20,8 mln), Roma (19,2) i Inter (14,3). A gdy doliczy się do tego transfery i płace zawodników, okazuje się, że pandemia nie taka straszna.
Śmiało więc można objeżdżać Europę i robić licytację. Bo kluby są już jak narkomani, całkowicie uzależnione. I czują ogromny nacisk kibiców. Portal compare.bet, korzystając z narzędzi analitycznych, przejrzał w internecie wyszukiwania, w których nazwa klubu była powiązana ze słowami „transfer” lub „hiring”. W czołowej dziesiątce znalazło się siedem drużyn z Premier League (pięć pierwszych miejsc), Barcelona (6. pozycja), PSG (9.) oraz Real Madryt (10.). Fani lidera, Manchesteru United, miesięcznie wystukują te hasła prawie 1,8 miliona razy. To pożyteczna informacja dla Raioli i Haalandów. Nieźle się obłowią.