NERWY BĘDĄ DO KOŃCA
Słaba gra i nikła wygrana Legii z Florą Tallin w pierwszym spotkaniu II rundy el. Ligi Mistrzów. Bartosz Kapustka gola okupił kontuzją.
Po dobrym dwumeczu w I rundzie z Bodö/glimt (3:2 i 2:0) w Warszawie zostało przyjemne wspomnienie. Przeciwko najwyżej przeciętnej Florze Tallin zespół Czesława Michniewicza zagrał słabo, popełnił masę błędów, pozwolił rywalowi na zbyt wiele, choć drużyny dzieli przepaść jeśli chodzi o budżet, zarobki, a nawet pozycję w europejskim futbolu. Estończycy nigdy nie zagrali w III rundzie eliminacji Champions League. A teraz staną przed historyczną szansą i po tym, co pokazali w Warszawie – w przyszły wtorek w Tallinie nie będą na straconej pozycji. Gola na 1:2 stracili w doliczonym czasie po strzale Rafaela Lopesa.
Słodko-gorzkie prowadzenie
Chcemy zagrać na własnych zasadach – zapowiadał przed spotkaniem z Florą trener Czesław Michniewicz. Aby nie zostawić przeciwnikowi złudzeń, wystawił skład najsilniejszy z możliwych. Chodziło o to, by już w pierwszym spotkaniu z Estończykami zapewnić sobie jak najwyższą przewagę przed rewanżem.
Dlatego z przodu znalazło się miejsce dla króla strzelców poprzedniego sezonu ekstraklasy Tomaša Pekharta oraz robiącego piorunujące wrażenie po przyjściu z Qarabagu Agdam Azera Mahira Emrelego, w środku dla kreatywnych Bartosza Kapustki i Luquinhasa. A po skrzydłach biegał bałkański duet, czyli Chorwat Josip Juranović oraz Serb Filip Mladenović. Minęło 150 sekund i wyglądało, że plan sprawdza się na medal. Kapustka przebiegł pół boiska i zza pola karnego strzelił gola. To jego pierwsze trafienie od 27 lutego – 24-letni pomocnik tak bardzo się ucieszył, że radość w momencie zamieniła się w rozpacz. Po zdobyciu bramki pobiegł w kierunku kibiców, wykonał naskok i... prawe kolano wykręciło się do środka. Uśmiech przeobraził się w grymas bólu i konieczna była zmiana. Prowadzenie miało słodko-gorzki smak, aż do doliczonego czasu drugiej połowy już nic przyjemniejszego legionistów w tym meczu nie spotkało.
Legioniści grali nerwowo, nieskutecznie, zaliczali mnóstwo strat, w tyłach mylił się Mateusz Hołownia i bramkarz Artur Boruc musiał ratować zespół. Po golu Kapustki warszawianie nie oddali do przerwy już ani jednego celnego strzału, w dogodnych sytuacjach pudłowali Andre Martins oraz Luquinhas, w po przerwie piłkę sprzed linii bramkowej wybił obrońca. Wynik uratował rezerwowy.
Taka gra to kpina
Wyglądało, jakby mistrz Polski zlekceważył przeciwnika – zawodnicy Flory bronili się całym zespołem, pod bramkę Legii próbowali przedostawać się najprostszymi metodami, a w kreowaniu dogodnych okazji pomagali im gospodarze, popełniający masę błędów i tracący piłkę w najprostszych sytuacjach. Estończycy to przeciętny zespół, prezentujący poziom ekstraklasowego średniaka, który starał się ograniczyć ataki legionistów skrzydłami, odcinał od podań napastników, a kiedy było trzeba, przerywał akcje faulami. W pierwszej połowie przekonał się, że nie taka Legia straszna, więc po przerwie zaatakował śmielej, szybko doczekał się kolejnego błędu warszawian w defensywie i doprowadził do wyrównania.
Miało być miło, zrobiło się nerwowo. To, co wyprawiali legioniści na boisku zakrawało na kpinę – całkiem niedawno odpadali z pucharów z klubami z Luksemburga, Mołdawii czy Kazachstanu. Teraz – jeśli w wtorek znowu zlekceważą Florę – na listę ich pogromców może trafić Flora. Wynik nie przesądza o awansie.