Zaległa lekcja polskiego

Były gracz Rakowa, a obecnie Śląska Petr Schwarz: – Uścisnę dłoń Marka Papszuna przed i po sobotnim meczu.

Schwarz urodził się w przygranicznym Nachodzie. Czech tam chodził do szkoły i uczył się grać w piłkę. Po drugiej stronie była Kudowa-zdrój, miasteczka dzieli ledwie siedem kilometrów. Nic dziwnego, że mieszkańcy często wpadają na zakupy albo nawet pracują za granicą, choć przecież tak blisko domu. Znają się i rozumieją, bariera językowa szybko znika. W końcu polski i czeski słyszy się tam na co dzień, jedni chwytają słowa od drugich i nie wiadomo kiedy zaczynają dogadywać się w mowie sąsiada.

Z siostrzeńcem Lokvenca

– Parę razy zdarzało się, że rodzice zabierali mnie do Kudowy, żeby pospacerować w parku zdrojowym, przyjemnie spędzić popołudnie – przyznaje Schwarz i dorzuca jednak coś, co musi zaskakiwać. – Po polsku wtedy w ogóle nie mówiłem. Nie wiedziałem, co to znaczy „cześć” albo „dziękuję”. W dzieciństwie było jasne, że zaraz po drugiej stronie granicy jest Polska i na tym moja wiedza się kończyła, nie pogłębiałem jej w tym kierunku, zajmowałem się moim światem, który był w Czechach. Muszę przyznać, że to bardzo dziwne. Pierwszych polskich słów zacząłem się uczyć dopiero w Rakowie – mówi piłkarz. Dodajmy, że również w Nachodzie w 1973 roku urodził się ceniony napastnik i 74-krotny reprezentant Czech Vratislav Lokvenc. – Oczywiście że był dla mnie ważną postacią, bo też marzyłem o karierze dobrego piłkarza. Przyjaźnię się z jego siostrzeńcem Ondřejem Krajakiem, który był w Sparcie Praga i Bohemiansie, a spotkaliśmy się w Hradcu Kralove – tłumaczy Schwarz, który kiedyś trenował... skoki narciarskie. – Moja życiówka to 27 metrów. Gdy trzeba było przejść na większą skocznię, trochę się przestraszyłem i dlatego dzisiaj gram w piłkę – wyjaśnia.

Argumenty Petraška

Jego wymarzoną ligą była angielska, a jednak latem 2018 roku z grającego na zapleczu czeskiej ekstraklasy Hradca Kralove trafił na ten sam poziom rozgrywkowy Polsce. – Można i trzeba mieć ambitne plany, a przenosiny do Rakowa wcale mi w tym nie przeszkadzały. Muszę jednak zaznaczyć, że gdyby nie rekomendacja Tomaša Petraška, bardzo możliwe, że na Raków bym się nie zdecydował – dodaje. Petrašek to jego kolejny dobry kolega z Hradca, jeszcze z juniorskich czasów. – Tomaš przekonał mnie, że Raków idzie w górę, planuje awans, a potem dalszy rozwój, że będzie nowy stadion. Dobrze, że go posłuchałem, chociaż z tym nowym stadionem było trochę inaczej niż sobie wyobrażałem – uśmiecha się zawodnik, który długo domowe mecze w częstochowskim klubie musiał rozgrywać w Bełchatowie. W Rakowie wypracował sobie mocną pozycję, można powiedzieć, że rósł razem z drużyną, trener Marek Papszun go doceniał. A jednak, gdy jasne było, że z końcem poprzedniego sezonu wygaśnie mu kontrakt, nie przedłużył go, choć dostał propozycję.

– Wcale nie jest tak, że patrzyłem tylko na warunki finansowe.

MECZE

ligowe rozegrał w barwach Rakowa Częstochowa obecny piłkarz Śląska Wrocław Petr Schwarz – 32 w I lidze i 61 w ekstraklasie.

GOLI

dla Rakowa strzelił Schwarz we wszystkich rozgrywkach. W 103 występach miał też 11 asyst. Dojrzewała we mnie myśl, że potrzebuję zmiany, nowego impulsu. Miałem kilka ofert z ekstraklasy, lecz gdy pojawiło się zainteresowanie ze Śląska Wrocław, od razu wiedziałem, że chcę iść właśnie tam – mówi otwarcie. Podobało mu się właściwie wszystko – klub, zespół, stadion, miasto i bliskość do domu w Hradcu Kralove, bo z Wrocławia to tylko 170 kilometrów. Dzięki temu regularnie na domowych meczach bywają rodzice Petra, jak zaznacza, jego najwierniejsi kibice. Na mecze do Bełchatowa nie jeździli, bo było dla nich za daleko.

Namowy Lavički

Do gustu przypadł mu też trener Vitězslav Lavička, który gorąco namawiał go na Wrocław. W marcu jego rodak został zwolniony, ale Schwarz do Śląska wcale się wtedy nie zraził. – To nie było tak, że tylko trener Lavička chciał mnie zatrudnić i nikt inny nie popierał tego pomysłu. Poza tym uwierzcie, że nie zaprzątałem sobie tym głowy. Pochłaniała mnie gra w Rakowie, byliśmy w czołówce ligi, graliśmy w Pucharze Polski,

nie chciałem się rozpraszać transferowymi negocjacjami. Powiedziałem, że przyjdzie na to czas, gdy skończy się sezon – zapewnia.

O nowym trenerze szybko zebrał niezbędne informacje, bo wystarczyło porozmawiać z właściwymi ludźmi w klubie. – Od razu zwrócili mi uwagę, że Jacek Magiera to człowiek nie tylko z Częstochowy, ale i z Rakowa. I przede wszystkim jeden z najlepszych polskich trenerów. Słuchałem tego z dużym zainteresowaniem – opowiada. Gdy wszystko wskazywało, że opuści klub, w Rakowie przestawał być zawodnikiem pierwszego wyboru.

– Trener miał prawo zakładać, że odejdę z Rakowa, ale nigdy nie powiedział mi, że w związku z tym mogę grać rzadziej. Natomiast inna sprawa była dla mnie bardziej charakterystyczna: zacząłem być ustawiany jako stoper, a ja zwykle gram w pomocy – przypomina.

Każdy chce grać

W nowym klubie nie miał łatwego początku, bo już pod koniec poprzedniego sezonu miał drobny uraz, a w drugim tygodniu pobytu we Wrocławiu też przytrafiły się problemy zdrowotne.

– Dlatego aklimatyzacja nie przebiegała w sposób idealny, nie mogłem od razu pokazać, na co mnie stać, nie byłem z siebie zadowolony. Tłumaczyłem sobie, że w Rakowie na początku też mogło być lepiej, a potem jednak wszystko dobrze się ułożyło – zaznacza Schwarz. Trener Magiera konsekwentnie go chwali, zwraca uwagę, że ma z niego coraz więcej pożytku. – Czuję wsparcie i próbuję nie zawieść oczekiwań – mówi 30-letni gracz. W środkowej strefie boiska niepodważalną pozycją cieszy się kapitan Krzysztof Mączyński, wysokie notowania ma też ustawiany wyżej młodzieżowiec Mateusz Praszelik. Między nimi jest miejsce dla Schwarza, choć w każdej chwili chętnie zastąpiłby go Rafał Makowski albo i Szymon Lewkot, któremu z konieczności trener znajduje miejsce na środku obrony. – Każdy chce grać, rywalizacja jest czymś naturalnym, tydzień w tydzień, na każdym treningu trzeba udowadniać swoją wartość – zaznacza Schwarz.

Otucha w Lipsku

W sobotę ma mecz ze starymi znajomymi z Rakowa, tymczasem w głowie może wciąż mu siedzieć dotkliwa porażka z Lechem Poznań 0:4 z poprzedniej ligowej kolejki.`

– To był zły mecz, nic nam nie wychodziło, szybko straciliśmy bramkę, a Lecha niósł doping 30 tysięcy ludzi. Na szczęście potem wygraliśmy na wyjeździe prestiżowy sparing z RB Leipzig (2:1 – przyp. red.), który wystąpił w bardzo mocnym składzie. Właśnie w tym momencie przydał nam się taki rywal i taki wynik – zaznacza pomocnik Śląska.

– Z Rakowem trzeba wygrać, żeby trzymać się czołówki. Okazja do pogadania z kolegami w tym momencie staje się nieistotnym dodatkiem. Wysłałem do Andrzeja Niewulisa wiadomość, żeby Raków na punkty we Wrocławiu nie liczył. W ogóle nie ma szans – zapowiada. Na pewno spotka się też z trenerem Papszunem. – Spędziłem w jego drużynie bardzo dobre trzy lata, a teraz każdy idzie swoją drogą. Jestem pewien, że w sobotę uścisnę dłoń szkoleniowca Rakowa zarówno przed, jak i po naszym meczu – mówi Schwarz.